Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/2502 Esas 2019/6268 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2502
Karar No: 2019/6268
Karar Tarihi: 10.10.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/2502 Esas 2019/6268 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Niğde 4. Asliye Ceza Mahkemesi, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanığın daha önce aldığı tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin yanı sıra 10 ay hapis cezasına hükmetti. Ancak kararın infazında tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uygun davranılması nedeniyle sorunlar yaşandı. Bu sebeple verilen karar, hükmolunan cezanın infazına ilişkin olarak verilen diğer kararlar da dikkate alınarak yetkili ve görevli itiraz mercii tarafından incelenmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na iadesine karar verildi. Mahkeme kararında TCK’nın 191/1-2 ve 62, 5560 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK’nın 191/7, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98 ve 101/3 maddelerine atıfta bulunuldu. TCK 191/1-2 maddeleleri uyarınca kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu işleyen kişilere 1-5 yıl arası hapis cezası veriliyor. 62. madde ise suçun işlenmesinde kullanılan araç ve gereçlerin müsadere edilmesini, el konulmasını öngörüyor. TCK 191/7 maddesi ise infaz aşamasındaki ceza hükümleri ile ilgili düzenlemeler içeriyor. 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun ise ceza ve güven

10. Ceza Dairesi 2019/2502 E. , 2019/6268 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : NİĞDE 4. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hükümler : a) Mahkûmiyet
b) Hükmolunan cezanın aynen infazı

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Mahkemece 2013/161 esas, 2013/801 karar sayılı ve 18/12/2013 tarihli karar ile TCK"nın 191/1-2 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmolunduğu, bu olaydan dolayı daha önce 19/12/2012 tarihinde doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararı verildiği için, sanık hakkında mahkûmiyet hükmü kurulması ile yetinilmesi gerekirken, ayrıca tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararı da verilmiş ise de temyiz edilmeyen bu kararın 21/01/2014 tarihinde sanık lehine kesinleştiği, hükmün infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle, karar tarihi itibarıyla 5560 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK’nın 191/7. maddesi uyarınca “hükmolunan cezanın infazına” ilişkin olarak verilen 19/12/2014 tarihli kararın, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98. maddesi uyarınca verilen bir karar niteliğinde olması ve aynı Kanunun 101/3. maddesi uyarınca itiraz yoluna tabi bulunması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca itirazla ilgili olarak gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 10.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.