Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hükümler : Sanık ... hakkında: CMK’nın 223/2-c maddesi gereğince beraat
Sanıklar ... ve ... hakkında: TCK’nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 52/2-4. maddeleri gereğince ayrı ayrı mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanıklar ... ve ...’ın mahkumiyetine, sanık ...’ın beraatine ilişkin hükümler katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanıklar ... ve ...’ın mahkumiyetlerine ilişkin hükümlerin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 Karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar, 5237 sayılı TCK"nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2000 TL"ye kadar (2000 TL. Dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ila 6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3000 TL. Dahil) para cezalarının 5320 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu, sanıklar hakkında taksirle yaralama suçundan 02/03/2016 tarihinde verilen 3000 TL adli para cezasından ibaret mahkumiyet hükümlerine karşı suç vasfına ilişkin herhangi bir temyiz istemi de bulunmadığından katılan vekilinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE;
2- Sanık ... hakkında verilen beraat hükmüne ilişkin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Katılanın kolej inşaatının dış cephe kaplama işlerini yapan şirkette kaynak işçisi olarak çalıştığı, olay günü inşaatın dış kısmında vince halatla bağlı cephe karkas demirine alttan destek verdiği sırada karkasın halattan ayrılarak üzerine düşmesi sonucu yaralandığı, hakkında kesin olarak mahkumiyet kararı verilen sanık ...’ın şirkette şantiye şefi, sanıklar ... ile ...’ın şirketin temsile yetkili ortakları olduğu olayda, hükme esas alınan 04/01/2016 tarihli rapor doğrultusunda kazanın yaşandığı şantiyede kişisel görev sorumluluğu bulunmayan sanık ..."ın kusurunun bulunmadığı gerekçeleriyle beraatine karar verilmesinde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suç açısından sanığın taksirinin bulunmadığı, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin vekalet ücretine hükmedilmemesine, sanığın beraatine karar verilmesine ilişkin süre tutum dilekçesindeki sair temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 23.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.