Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11317 Esas 2019/17967 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11317
Karar No: 2019/17967
Karar Tarihi: 08.10.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11317 Esas 2019/17967 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hükümde, sanık hakkında kasten yaralama suçundan düşme hükmüne karar verildi. Ancak mağdur sanık şikayetinden vazgeçtiğini bildirdiği için katılan sıfatı ortadan kalktığından, hükmü temyize hak ve yetkisi bulunmayan mağdurun temyiz istemi reddedildi. Sanık hakkında ise adli sicil kaydında tekerrüre esas olan başka ilamının bulunmadığı ancak uzlaşma hükümlerinin yeniden düzenlendiği anlatıldı. Bu sebeplerden dolayı sanığın temyiz sebeplerinin yerinde görüldüğü ve hükmün bozulduğu belirtildi. Kanun maddeleri ise 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 317. ve 321. maddeleri. Kanun maddeleri açısından detaylı bir açıklama yapılmadı.

3. Ceza Dairesi 2019/11317 E. , 2019/17967 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, şikayetten vazgeçme nedeniyle kamu davasının düşürülmesi

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan düşme hükmüne yönelik mağdur sanık ..."ın temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Mağdur sanık ...’ın 22.12.2014 havale tarihli dilekçesinde sanık ... hakkındaki şikayetinden vazgeçtiğini bildirmesi karşısında, şikayetten vazgeçme nedeniyle katılan sıfatı ortadan kalktığından, hükmü temyize hak ve yetkisi bulunmayan mağdurun temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak REDDİNE,
2) Sanık ...’ın kendisi hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
a) Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas olan başka ilamının bulunmadığı da gözetildiğinde, sanık hakkında tekerrüre esas alınan Ardahan Asliye Ceza Mahkemesinin 03.12.2008 tarih ve 2005/352 Esas - 2008/238 Karar sayılı ilamıyla sanığın 5237 sayılı TCK"nin 154/1. maddesi gereğince hakkı olmayan yere tecavüz suçundan cezalandırılmasına karar verildiği ancak; 25.02.2009 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 5841 sayılı Kanun"un 1. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi gereğince uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenerek, tekerrüre esas alınan suçun da uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; TCK"nin 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, sanık hakkında tekerrüre esas alınan hükme ilişkin uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığı mahkemesinden sorularak, sonucuna göre TCK"nin 58. maddesinde düzenlenen mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanıp uygulanmayacağının belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 08.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.