Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2016/8468 Esas 2018/779 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/8468
Karar No: 2018/779
Karar Tarihi: 05.02.2018

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2016/8468 Esas 2018/779 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı vekili, mirasbırakan...’nın mirasçısı olduğunu iddia ederek mirasçılık belgesi talep etmiştir. Ancak mahkeme, davacı ile mirasbırakan arasında soybağı kurulamadığı gerekçesiyle davayı reddetmiştir. Davacı vekili bu hükmü temyiz etmiştir. Karar yukarıdaki sebeplerle düzeltilerek onanmıştır.
Türk Medeni Kanunu'nun 495. maddesi, mirasbırakanın birinci derece mirasçılarının onun altsoyu olduğunu belirtir. 496. maddesi ise, altsoyu olmayan mirasbırakanın ana ve babasının eşit olarak mirasçı olduğunu ve mirasbırakandan önce ölen ana ve babanın yerlerini kendi altsoylarının aldığını açıklar. Tam olarak hiçbir mirasçı kalmadığında ise mirasın diğer taraftaki mirasçılara kalacağı belirtilir.

14. Hukuk Dairesi 2016/8468 E. , 2018/779 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, 24.01.2012 gününde verilen dilekçe ile mirasçılık belgesi verilmesi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 09.03.2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, mirasçılık belgesi verilmesi istemine ilişkindir.
Davacı vekili, mirasbırakan ...’nın mirasçısı olduğundan bahisle mirasçılık belgesi verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davacı ile mirasbırakan ... arasında soybağı kurulamadığından davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.
Türk Medeni Kanununun 495. maddesine göre mirasbırakanın birinci derece mirasçıları, onun altsoyudur. Aynı yasanın 496. maddesine göre de altsoyu bulunmayan mirasbırakanın mirasçıları, ana ve babasıdır. Bunlar eşit olarak mirasçıdırlar. Mirasbırakandan önce ölmüş olan ana ve babanın yerlerini, her derecede halefiyet yoluyla kendi altsoyları alır. Bir tarafta hiç mirasçı bulunmadığı takdirde, bütün miras diğer taraftaki mirasçılara kalır.
Somut olaya gelince, 18.03.2013 tarihinde talimat yoluyla alınan bilirkişi raporunda muris ...’nın verasete esas teşkil edecek şekilde nüfus kayıtlarının tercüme ettirildiği, ... ve ...’den olma ... 1307 doğumlu ...’nin 08.03.1330 yılında 1330 ... sicil kaydına ... köyü 331 hanede eşi ... ile birlikte tescil edildiğini, eşinin daha sonradan hanesine ölü olarak yazıldığını ve 1926 nüfus yazımında ...’nin kardeşi ...’ın hanesine medeni hali dul olarak tescil edildiği, bu haneden de evlenerek ... soyadıyla eşi ...’nın hanesine gittiği beyan edilmiştir. Mirasbırakan ...’ın nüfus kaydına göre ..., ... ..., ... ... ve ... adında çocukları olduğu, çocuklarının alt soyunun sağ olduğu anlaşılmıştır. Bu durumda mirasbırakan ...’nin kardeşi olduğu iddia edilen ... ...’un mirasçılık sıfatı bulunmamaktadır. Mahkemece bu gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi gerekirken "veraset belgesi istenilen ...’nın kayıtlarına ulaşmanın mümkün olmadığı, davacı ile muris ... arasında bağ kurulamadığı ve verasete esas miras dağılımının kayıtların olmamasından dolayı yapılamayacağı anlaşıldığı" gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiş ise de mahkemece davanın reddine karar verilmesi sonucu bakımından yerinde olduğundan hükmün gerekçesinin düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün GEREKÇESİ DÜZELTİLMİŞ ve DEĞİŞTİRİLMİŞ bu şekli ile ONANMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatıranlara iadesine,
05.02.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.