Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2017/4758 Esas 2018/5931 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı-karşı davalı asıl davada kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine, davalı-karşı davacı karşı davada ihbar tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, asıl davanın kısmen kabulüne, karşı davanın reddine karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkete ait otelde 01/05/2010 tarihinden 07/11/2013 tarihine kadar aralıksız garson olarak çalıştığını, iş akdinin işverence haksız ve bildirimsiz olarak feshedildiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı , ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının ve diğer üç işçinin ortaklaşa hareket ederek işi haksız olarak bıraktıklarını, davacının fazla çalışma yapması halinde ücretinin ödendiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının davalı işverene 08.11.2013 tarihinde keşide ettiği ihtarname içeriği iş akdinin davacının haklı neden göstererek feshine ilişkin olmayıp, aksine iş akdinin davalı işveren tarafından haksız feshine ilişkindir. Davacı, iş akdini kendisinin feshettiğini kabul etmediğine göre iş akdinin tazminata hak kazandırmayacak şekilde sona erdiğinin ispatı külfeti davalı işverenin üzerindedir.

Davalı işveren, dosyadaki bilgi ve belgelere göre bu ispat külfetini yerine getirememiştir. Kaldı ki, incelemesi Dairemizce aynı gün yapılan ve birebir emsal niteliğindeki 2017-4755 ve 2017-4756 E. sayılı dosyalarında da işverenin haksız feshi kabul edilmiştir. Açıklanan delil durumuna göre, davacının ihbar tazminatı talebinin kabulü yerine reddine karar verilmesi hatalıdır.
3-Mahkemece hükme esas alınan 25.09.2014 tarihli ek bilirkişi raporunda fazla mesai ücreti hesabı yapılırken, 25.03.2011-30.04.2011 arası dönem için 5 hafta yerine 14 hafta üzerinden hesap yapılması da hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 21.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.