Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/4761 Esas 2019/14063 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4761
Karar No: 2019/14063
Karar Tarihi: 08.10.2019

Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/4761 Esas 2019/14063 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hastaneye götürülmesi sırasında polis memurlarına hakaret ettiği gerekçesiyle hakaret suçundan mahkum edilmiştir. Ancak mahkeme kararı temyiz edilerek, hakaret suçunun oluşup oluşmadığı ve cezanın adil bir şekilde verildiği tartışılmıştır. Mahkeme, sanığın sokakta kaba hitaplar kullandığını ancak bu hitapların onur, şeref veya saygınlık dokunacak kadar ağır olmadığı sonucuna varmıştır. Ayrıca, cezanın artırılmış olması da adil olduğu düşünülmemiştir. TCK’nın 125/4 maddesi uyarınca ceza artırımı yapılması gerektiği kararına da itiraz edilmiştir. Sonuçta, mahkeme kararı bozulmuştur ve dosya tekrar esas/hüküm mahkemesine gönderilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- TCK’nın 129. maddesi (haksız tahrik hükmü)
- TCK’nın 125/4. maddesi (aleniyet nedeniyle artırım yapılabilen hakaret suçu hükmü)
- TCK’nın 53/1-b maddesi (hak yoksunluğu uygulama hükmü, fakat bu madde Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiştir)

18. Ceza Dairesi 2018/4761 E. , 2019/14063 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanığın aşamalardaki savunmaları ve tanıkların sanığın bu beyanlarını doğrulamasına göre, sanığın kavgaya karışan akrabasını darp eden şahısların kaçmalarını önlemek istediği sırada yaralanması üzerine, olay yerine gelen polis memurlarının ambulans çağırma esnasında geciktiklerini düşünerek yaralı olması sebebiyle hastaneye gitmek istediği ancak müşteki polis memurlarınca sanığın tek başına hastaneye gitmesinin engellendiği olayda, sanığın zor kullanılarak ekip aracına alındığı esnada hakaret sözlerini sarf ettiğinin anlaşılması karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişimi üzerinde durularak, sanık hakkında hakaret suçu yönünden TCK’nın 129. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- TCK"nın 125/4. maddesinde ağırlaştırıcı neden olarak öngörülen aleniyetin söz konusu olabilmesi için olay yerinde başkalarının bulunması yeterli olmayıp, hakaretin belirlenemeyen sayıda kişi ve herkes tarafından görülme, duyulma ve algılanabilme olasılığının bulunması, herhangi bir sınırlama olmaksızın herkese açık olan yerlerde işlenmesinin gerekmesi karşısında; sanığın sokakta “çabuk lan beni hastaneye götürün” diyerek agresif tavırlar sergilediği ve ekip aracında iken sinkaflı sözlerle müştekilere hakaret ettiği olayda, sanığın sokakta iken söylediği kabul edilen “lan” şeklinde ve kaba hitap tarzı niteliğindeki sözünün, müştekilerinin onur, şeref ve saygınlığını rencide edici boyutta olmaması nedeniyle hakaret suçunu oluşturmadığı ve ekip aracında iken söylediği kabul edilen sinkaflı sözlerle hakaret eyleminde ise aleniyet unsurunun oluşmadığı gözetilmeden, sanığın cezasında TCK’nın 125/4. maddesi uyarınca artırım yapılmak suretiyle fazla cezaya hükmedilmesi,
3- TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesi"nin, 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararıyla, iptal edilmiş olması nedeniyle, uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 08/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.