Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/3051 Esas 2019/9163 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın hırsızlık suçundan mahkumiyetine ilişkin Seyitgazi (Kapatılan) Asliye Ceza Mahkemesi"nin 03/11/2011 tarihli ve 2007/66 E, 2011/66 K sayılı kararının, Dairemizin 22/05/2014 tarihli ve 2013/15734 E, 2014/14372 K sayılı ilamıyla bozulması üzerine yapılan yargılamada, mahkemenin 02/12/2014 tarihli ve 2014/475 E, 2014/534 K sayılı kararla önceki hükümde direnilmesine karar verdiği, 5271 sayılı CMK’nın 6763 sayılı Kanun ile değişik 307. maddenin 3. fıkrası uyarınca yapılan inceleme sonucu, her ne kadar mahkemesince direnme kararı verildiği belirtilmiş ise de, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18/10/2016 tarihli ve 2015/2-897 Esas ve 2016/366 Karar sayılı kararında da belirtildiği gibi direnme kararında bozmadan önce verilen kararda yer verilmeyen yeni gerekçeler gösterildiği ve bu itibarla mahkemenin verdiği kararın direnme kararı olmayıp bozmaya uyularak verilmiş bir karar olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Suç tarihi itibariyle 5237 sayılı TCK’nın 142/2-g maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun oluşabilmesi için eylemin, barınak yerlerinde, sürüde veya açık yerlerde bulunan büyükbaş veya küçükbaş hayvan hakkında gerçekleştirilmesi gerektiği; konut ve eklentisi niteliğindeki yerlerden gerçekleşen eylemlerin ise aynı Kanun"un 142/1-b, 116. maddelerinde düzenlenen suçları oluşturacağı gözetilerek; dosya içerisinde yer alan 15/01/2008 havale tarihli bilirkişi raporuna göre hayvanların bulunduğu ahırın evin eklentisi niteliğinde olduğunun anlaşılması karşısında, eylemlerin TCK"nın 142/1-b maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfının değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek, aynı Kanun"un 142/2-g maddesi gereğince uygulama yapılmak suretiyle fazla ceza tayini,
2-UYAP"tan yapılan sorgulamada hükmün verildiği 02/12/2014 tarihinde, sanık ..."in farklı yargı çevresindeki ...Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka bir suçtan hükümlü olduğu, sanığa duruşmadan bağışık tutulmak isteyip istemediğinin sorulmadığı ve bu hususta bir karar alınmadığının anlaşılması karşısında; son oturumda hazır edilmeyen sanığın yokluğunda yargılama yapılarak mahkumiyetine karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 196. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... ve müdafiileri ile sanıklar ... ve ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin sanık ... hakkında diğer yönleri incelenmeksizin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 20/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.