MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile ücret farkı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı T.C. Sağlık Bakanlığı"na bağlı ... ... Onkoloji Hastanesi"nde 04.08.2005 tarihinde taşeron şirket işçisi olarak çalışmaya başladığını, veri hazırlama kontrol elemanı olarak çalıştığını, Aralık 2009"dan sonra T.C. Sağlık Bakanlığınca yayınlanan genelge uyarınca ücretinde azalma meydana geldiğini, iş akdini 16.07.2010 tarihinde haklı sebeple feshettiğini, hafta tatili ve fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ücret farkı, hafta tatili ücreti, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile yıllık izin ücretinin tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacı ile müvekkili idare arasında iş akdinin bulunmadığını, davacının iş akdini haklı nedenle feshettiği iddiasının yerinde olmadığını, çalıştığı dönem boyunca yıllık izinlerini kullandığını, taşeron şirket ile imzalanan sözleşme ve eklerine göre haftalık çalışma sürelerinin yasal sürelere uygun olarak düzenleneceği ve fazla çalışmaların izin olarak kullanacağının düzenlendiğini, ulusal bayram ve genel tatiller ile hafta tatilinde çalışıldığı iddiasının gerçeği yansıtmadığını, davanın davacının işvereni olan şirketlere ihbarı gerektiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı vekili, dava dilekçesinde müvekkilinin toplam 30 gün yıllık izin kullandığını belirterek bakiye süreye ilişkin yıllık izin ücretini istemiştir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının hizmet süresi 4 yıl 11 ay 15 gün olarak belirlenmesine rağmen hak edilen yıllık izin süresi 56 gün yerine hatalı olarak 70 gün olarak tespit edilmiştir. Dava dilekçesindeki talep de nazara alınarak, davacının bakiye 26 günlük yıllık izin ücret alacağı olduğuna karar vermek gerekirken, 40 gün üzerinden hesaplama yapan bilirkişi raporuna göre hüküm kurulması hatalıdır.
Diğer taraftan, dava dilekçesinde davalı işyerindeki çalışma saatlerinin 08.00-17.00 olmasına rağmen, davacının hafta içi ve Cumartesi günü saat 20.30’a kadar çalıştığı ileri sürülerek fazla çalışma ücreti istenmiştir. Mahkeme hükme esas alınan bilirkişi raporunda tanık beyanlarına göre ancak dava dilekçesindeki talep aşılarak davacının hafta içi saat 21.00’a kadar çalıştığı kabul edilerek hesaplama yapılması hatalıdır.
3-Davalı vekili, davanın dava dışı alt işveren şirketlere ihbarını talep etmiştir. Mahkemece, dava dilekçesinin dava dışı bu şirketlere tebliği ile davanın ihbarı işlemi yerine getirilmeksizin yargılamaya devam olunarak hüküm kurulması hatalıdır.
4-Davalı vekili, işçilik ücretlerinin genelgeye uygun olarak düşürüldüğünü ve işçilerle yeni iş akdi yapıldığını savunmakta olup, hakimin davayı aydınlatma görevi kapsamında davacının ücret farkı talep ettiği dönemde nazara alınarak alt işveren şirketlerden davacı ile böyle bir iş akdi yapılıp yapılmadığı hususunda araştırma yapılmadan karar verilmesi de hatalı olup, bozma sebebidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 21.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.



U