Hırsızlık - resmi belgede sahtecilik - başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/24067 Esas 2018/137 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/24067
Karar No: 2018/137
Karar Tarihi: 08.01.2018

Hırsızlık - resmi belgede sahtecilik - başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/24067 Esas 2018/137 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar hırsızlık, resmi belgede sahtecilik ve başkasına ait kimlik bilgilerinin kullanılması suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak, karara yapılan temyiz başvurusu sonucu, TCK'nın 53. maddesine ilişkin olan ve Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilen hükümler yeniden değerlendirilmelidir. Vekalet ücretinin nasıl tahsil edileceği belirtilmemiştir. Bu nedenlerle, hükümler bozulmuş, TCK 53. maddesi ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve vekalet ücretinin sanıklardan eşit olarak tahsil edilmesi gerektiği kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri ise şöyledir: 6183 sayılı kanunun 106/1. maddesi, TCK'nın 53. maddesi ve CMUK'nun 322. maddesi.
17. Ceza Dairesi         2015/24067 E.  ,  2018/137 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Hırsızlık, resmi belgede sahtecilik, başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    Dosya kapsamında resmi belgede sahtecilik suçundan yargılanan ve beraat eden sanık ... ile ilgili Mahkemece “...Beraat eden sanık ..."e ait mahkeme masrafları çıkarıldıktan sonra geriye kalan ve sanıklar ... ile... için yapılan...” masraflar yönünden hüküm kurulması, mahkumiyet hükmü alan iki sanık için yapılan toplam giderin 42,00 TL olması ve bu tutarın sanıklara eşit oranda paylaştırılsa bile 6183 sayılı Kanunun 106/1. maddesinde belirlenen terkin edilmesi gereken miktardan az olmaması nedeniyle tebliğnamedeki düzeltilerek onama yönündeki görüşe iştirak edilmemiştir.
    Sanık ..."nun adli sicil kaydında yer alan İzmir 3. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 11/03/1996 tarih, 1995/425 Esas ve 1995/27 Karar sayılı ilamı ile kasten adam öldürmek suçundan verilen 15 yıl hapis cezasının tekerürre esas alınması gerektiği halde tekerürre esas alınmaması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; atılı suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    1-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    2-Vekalet ücretinin sanıklardan ne şekilde tahsil edileceğinin gösterilmemesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... ve müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükümden TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ile yerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin
    2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" yine hükümden vekalet ücreti kısmının çıkarılarak yerine “vekalet ücretinin sanıklardan eşit olarak tahsiline” cümleleri yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.