Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2017/960 Esas 2019/9306 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerle davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili, davalılar ... ve ... vekili ve ... tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, 03.11.2002 tarihinde, davalılardan polis memuru ... idaresindeki resmi araç ile davalı ...’in sürücüsü, davalı ...’ın maliki olduğu aracın çarpışması sonucunda maddi hasarlı trafik kazası meydana geldiğini, kaza tespit tutanağına göre ...’ün asli ve tam kusurlu olduğu, ATK Trafik İhtisas Dairesi kusur raporunda ise, ...’ün 3/8, diğer sürücü ...’in 5/8 oranında kusurlu olduklarının tespit edildiğini, resmi araç için 4.144,00 TL hasar bedeli ödendiğini belirterek, fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydı ile bu miktarın ödeme tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiş, davalı ...’ın yargılama aşamasında vefat ettiği anlaşıldığından mirasçıları davaya dahil edilmiştir.
Davalı ... ile davalı ... vekili, davanın reddini savunmuş, davalılar ..., ..., ... vasisi ... duruşmada davanın reddini talep etmişlerdir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile davalı ...’ün kusuru oranında davacı kuruma borcu kalmadığının anlaşılması nedeniyle, aleyhine açılan davanın reddine, davalılar ... ve ... mirasçıları aleyhine açılan davanın kabulü ile 2.590,44 TL"nin dava tarihi olan 15/03/2004 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte müştereken ve müteselsilen davalılardan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili, davalılar ... ve ... vekili ve ... tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının ve maddi tazminata ilişkin hesaplamanın (davalılar aleyhine hükmedilen tazminat miktarının davalı sürücü ...’in kusur oranına tekabül ettiği anlaşılmakla) hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalılar ... ve ... vekili ve ...’nin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Davacı İçişleri Bakanlığı tarafından resmi aracın onarımı için 4 farklı fatura ile değişik tarihlerde ödeme yapılmıştır. Buna göre, hükmedilen tazminata fatura tarihleri ve miktarları gözetilerek faize hükmedilmesi gerekirken daha sonraki dava tarihinden faize karar verilmesi doğru değil, bozma sebebi ise de, bu yöndeki yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK.nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar ... ve ... vekili ve ...’nin tüm temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının 3. bendinde yazılı "2.590,44 TL’nin” ibaresinden sonra gelen “dava tarihi olan 15.03.2004 tarihinden” ibarelerinin silinerek yerine “708,00 TL"sine 27.12.2002, 719,80 TL.sine 02.11.2002 ve 1.162,64 TL"sine 26.12.2002 tarihlerinden” tümcesinin yazılmasına hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 101,82 TL kalan onama harcının temyiz eden davalılar ..., ... ve ..."den alınmasına, 14/10/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.