Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/24095 Esas 2017/3445 Karar Sayılı İlamı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından, kusur belirlemesi, tazminatlar, nafakalar ve velayet düzenlemesi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Velayet düzenlemesinde; çocukla ana ve baba yararının çatışması halinde, çocuğun yararına üstünlük tanınması gereklidir. Çocuğun yararı ise; çocuğun bedensel, fikri ve ahlaki bakımdan en iyi şekilde gelişebilmesi ve böyle bir gelişmenin gerçekleştirilmesi için, çocuğa sosyal, ekonomik ve kültürel koşulların sağlanmış olmasıdır. Çocuğun bu konulardaki üstün yararını belirlerken; çocuk yetişkin biri olmuş olsaydı, kendisini ilgilendiren bir olayda, kendi yararı için ne gibi bir karar verebilecekti ise, çocuk için karar verme makamındaki kişinin de aynı yönde karar vermesi gerekir; yani çocuğun farazi düşüncesi esas alınacaktır. Velayet kamu düzenine ilişkin olup, re"sen araştırma ilkesi geçerlîdir. Bu nedenle yargılama sırasında meydana gelen gelişmelerin bile göz önünde tutulması gerekir. Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesinin 12. maddesi iç hukuk tarafından yeterli idrake sahip olduğu kabul edilen çocuklara, kendilerini ilgilendiren davalarda görüşlerini ifade etmeye olanak tanınmasını ve görüşlerine gereken önemin verilmesi gerekliğini öngörmektedir.
Mahkemece; "ortak çocukların duruşmada alınan beyanları, bilirkişi raporu ve çocukların yaşları göz önüne alınarak" velayetlerinin davacı babaya bırakılmasına karar verilmiştir. Dava 22.11.2013 tarihinde açılmış, tarafların ayrıldığı tarihten itibaren yargılama devamında ortak çocuklar davalı anne yanında kalmışlardır.
../....




Mahkemece velayetleri konusunda görüşlerine başvurulan ortak çocuklardan 18.09.2004 doğumlu baba ile, 05.01.2006 doğumlu ve 10.11.2008 doğumlu ise anne ile birlikte yaşamak islediklerini beyan etmişlerdir. Mahkemece alınan sosyal inceleme raporunda; annenin velayet görevini yerine getirebileceği, ancak maddi kaygılardan dolayı velayet konusunda istekli olmadığı, babanın ise çocukları halalarına bırakarak yurtdışına gideceğini beyan ettiği rapor edilmiştir. Yapılan yargılama ve toplanan delillerden; davalı annenin çocuklara yönelik olumsuz bir tutum ve davranışının bulunmadığı, velayet görevini yerine getirebileceği, görüşlerini açıklama olgunluğuna erişen çocuklardan iki tanesinin de anne ile yaşamak istediği anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu duruma göre kardeşlerin ayrılmaması ilkesi de gözetilmek suretiyle ortak çocukların velayetlerinin davalı anneye bırakılmasına karar vermek gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 28.03.2017 (Salı)