Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/3002 Esas 2020/5198 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3002
Karar No: 2020/5198
Karar Tarihi: 21.10.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/3002 Esas 2020/5198 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi tarafından görülen bir davada sanık, silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz başvurusu esastan reddedilmiş ve mahkumiyet hükmü onanmıştır. Dosya, İstanbul 36. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmiştir. Kararda, CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddedildiği belirtilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri: TCK 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK 62/1, 53/1-2-3, 58/9, 63/1, 5070 sayılı Elektronik İmza Kanununun 5 ve 22. maddeleri, 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi.

16. Ceza Dairesi 2020/3002 E. , 2020/5198 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 62/1, 53/1-2-3, 58/9, 63/1 maddeleri gereğince mahkumiyetine ilişkin yapılan istinaf başvurusunun esastan reddi.

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz taleplerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Dosya arasında bulunup 5070 sayılı Elektronik İmza Kanununun 5 ve 22. maddeleri gereğince elektronik imza ile imzalandığı belirtildiği halde ilk derece mahkemesi gerekçeli kararının 35260 sicil nolu Başkan tarafından elektronik olarak imzalanmaması mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği

ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın İstanbul 36. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE 21.10.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.