Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/12431 Esas 2020/9938 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/12431
Karar No: 2020/9938
Karar Tarihi: 14.09.2020

Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/12431 Esas 2020/9938 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel bir asliye ceza mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın tehdit suçundan mahkum edildiği belirtilmiştir. Ancak, tebligatın muhatabın doğrudan MERNİS adresine yapılması ve muhtara tebliğ edilmesinin usulsüz olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, şimdilik sanık hakkında bir karar verilmesine gerek olmadığına ve dosyanın tebliğ işlemi tamamlanıp, temyiz dilekçesi eklendikten sonra Dairelerine yollanması gerektiğine karar verilmiştir. Kararda, Tebligat Kanunu'nun 10, 21/1, 21/2 ve 23/1-8 maddelerine atıfta bulunulmuştur. Bu kanun maddeleri, tebligatın nasıl yapılacağına ve ne zaman kabul edileceğine ilişkin detaylı açıklamalar içermektedir.

4. Ceza Dairesi 2016/12431 E. , 2020/9938 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10. maddesine göre tebligatın, öncelikle muhatabın beyan ettiği, en son adrese yapılması, bu adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilip, bu adrese tebligatın yapılması, bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres esas alınarak, Tebligat Kanununun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanunun 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanununun 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, (Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması) gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerekmektedir.
İncelemeye konu dosyada, gerekçeli kararın katılan ...’in doğrudan MERNİS adresine MERNİS şerhiyle çıkarılan tebligatın muhtara tebliğinin usulsüz olduğu,
Anlaşıldığından, sanık ...’nun temyiz davası isteği hakkında şimdilik bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA ve dosyanın, tebliğ işlemi gerçekleştirildikten ve verilmesi halinde temyiz dilekçesi eklendikten, gerekirse EK TEBLİĞNAME DÜZENLENDİKTEN sonra Dairemize yollanılmak üzere, incelenmeksizin karar mahkemesine geri GÖNDERİLMESİNE, 14/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.