Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/3253 Esas 2020/5196 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3253
Karar No: 2020/5196
Karar Tarihi: 21.10.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/3253 Esas 2020/5196 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Erzincan 2. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve Bölge Adliye Mahkemesi tarafından onanan karara göre, sanık silahlı bir terör örgütüne üye olmak suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz edenin duruşma talebi reddedilmiştir. Yargılamadaki usuli işlemler kanuna uygun yapılmış ve deliller hukuka uygun olarak elde edilmiştir. Vicdani kanıtın kesin olduğu ve sanığın suçun doğru olarak nitelendirildiği belirlenmiştir. Sanık müdafiının temyiz itirazı yerinde görülmemiştir.
Mahkeme kararında geçen kanun maddeleri şöyledir:
- TCK 314/2 (Silahlı terör örgütüne üye olma)
- 3713 sayılı Kanunun 3. maddesi (Terörle mücadele)
- 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi (Terör örgütüne üyelik)
- TCK 62 (Suçun oluşması için gerekli kastın bulunması)
- TCK 53 (Ceza hükümlerini uygulama ilkesi)
- TCK 58/9 (Suç işlenirken bir teşebbüs veya kasten kaçınılması mümkün olmayan bir hatanın bulunması)
- TCK 63 (Suçun sabit olması halinde uygulanacak ceza hükümleri)

16. Ceza Dairesi 2020/3253 E. , 2020/5196 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Erzincan 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 02.12.2019 tarih ve 2018/353 - 2019/241 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3, 5/1, TCK"nın 62, 53, 58/9, 63 maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin yasal şartları oluşmadığından CMK"nın 299. maddesi gereğince REDDİNE,
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Zorunluluk nedeni gösterilmeden SEGBİS vasıtasıyla savunma alındığı görülmüş ise de; sanığın yargılamanın hiçbir aşamasında itiraz etmeyerek zımnen kabul etmiş olması, bu yöntemle savunma alınması, silahların eşitliği ve yargılama ilkesi çerçevesinde sanığın savunmasında zaafiyet yaratmadığı anlaşılması karşısında, bu yöne ilişkin sanık müdafinin temyiz itirazı yerinde görülmeyerek bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Erzincan 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE 21.10.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.