MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 13. HUKUK DAİRESİ



TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 5. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 05/10/2017 tarih ve 2015/8 E. - 2017/740 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi"nce verilen 24/10/2018 tarih ve 2018/201 E. - 2018/1006 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, dava dışı Alper Endüstri isimli firmanın Fransa’dan ithal ettiği 3 kap tel bükme makinasının müvekkili nezdinde Nakliyat Sigorta Poliçesi ile teminat altına alındığını, Fransa’dan yola çıkan malın Erenköy Gümrüğü"nde tahliye edilerek ambara alındığını, sigortalı firmanın malın gümrükten alınarak mukim olduğu Eskişehir’e götürülmesi için araç gönderdiğini, ancak gümrükte faaliyet gösteren kooperatifin dışardan gelen bir aracın gümrükten mal çıkarmasına müsaade etmediğini, bunun üzerine sigortalı firma ile arasındaki sözleşmeye istinaden vekil sıfatıyla hareket eden davalı şirketin malın gümrükten çıkarılarak kendisine ait Gebze’de bulunan ambara götürülmesi, oradan da sigortalı firma tarafından gönderilen araca nakledilerek Eskişehir’e götürülmesi için kooperatiften araç istediğini, davalı şirketin kooperatif tarafından gönderilen araca malları yüklediğini ancak istiflemenin iyi yapılmaması sebebiyle araç henüz Gebze’de bulanan depoya ulaşmadan araçtan düştüğünü ve hasara uğradığını, söz konusu hasara dayalı olarak sigortalı firmaya poliçe kapsamında 480.401.64 TL tazminat ödediklerini, davalı şirketin, sigortalı firmanın vekaletine istinaden, gümrük işlerinin takibinden sorumlu olduğu gibi, sigortalı firma ile akdedilmiş sözleşme hükümlerine göre de, malın emniyetli şekilde nakli, istifi, yüklenmesi ve boşaltılması ve nakliye sürecinin takibinden de sorumlu olduğu, malın Eskişehir’e taşınması işini bizzat organize ettiğini, ancak malın istiflenmesi ve taşımacının seçimi hususundaki sorumluluğunu yerine getirmeyerek hasara sebebiyet verdiğini ileri sürerek, 480.401,64 TL’nin 06.04.2014 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin sorumluluğunun iştigal ettiği gümrük müşavirliği hizmeti sebebiyle gümrük işlemlerini yapmaktan ibaret olduğunu, nakliye hizmeti vermediğini, sigortalı firma ile müvekkili arasında akdedilen sözleşmede de müvekkilinin nakliye işlemlerinden sorumlu olduğuna dair bir düzenlemeye yer verilmediğini, somut olayda, nakliye işleminin müvekkili tarafından organize edilmediğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve bilirkişi raporu doğrultusunda, dosyaya ibraz edilen, “Çıkış Kontrol Fişi Erenköy Gümrük Müdürlüğü” başlıklı yazıda, davalı şirket yetkilisini eşyaların tam olarak teslim alındığı şeklinde beyanı bulunduğu, söz konusu beyanın malın taşıma sürecine davalı şirket tarafından sokulduğunu ve davalı şirketin taşımadan sorumlu olduğunu ispat eder nitelikte olduğu, bu nedenle istifleme hatasına bağlı olarak oluşan zarardan sorumluluğu bulunduğu, somut olayda, davacının TTK’nın 1472. maddesi uyarınca, taşıma işleri komisyoncusu sıfatıyla hareket eden davalıdan rücuen alacak talep edebileceği ancak bu sorumluluğun TTK’nın 928. maddesinin yollması ile aynı Yasa’nın 882/4. maddesi gereğince sınırlı sorumluluk olduğu, sigorta esksperi tarafından tespit edilen 155.300 Euro"luk hasarın kadri maruf olduğu, makinenin tamamında hasar oluştuğu, 3.540 kg emtia için brüt kilo başına 8.33 Sdr hesabı ile tazminat üst sınırının 29.488,20 Sdr olduğu, taşıt ile malın iç taşımaya alındığı tarih olan 15/08/2014 tarihinde 1 Sdr"nin 3,3005 TL olduğu gözetildiğinde davalının sorumluluk üst sınırını 97.325,80 TL olarak hesap edildiği, davacının dosyadan tefrik edilen diğer davalılar ile yapmış olduğu sulh ve feragat kapsamında 55.000 TL tahsilat yaptığı, yapılan 55.000 TL tahsilatın düşümü sonucunda; davacının talep edebileceği bakiye miktarı 42.325,80 TL olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, 42.325,80-TL’nin davalı şirketten tahsiline karar verilmiştir.
Karara karşı taraf vekillerince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
İstinaf mahkemesince yapılan yargılama sonucunda, mahkeme kararının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle, taraf vekillerinin istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 02/12/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.