Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2020/991 Esas 2020/1507 Karar Sayılı İlamı

Davacı-karşı davalı ... ile davalı...Turizm İnş San. ve Tic. Ltd. Şti. ve davalı-karşı davacı İlk İnşaat Pazarlama Sanayi Ticaret A.Ş., ihbar olunan... Büyükşehir Belediyesi arasındaki davadan dolayı İstanbul 5. Asliye Hukuk Hakimliğince verilen 09.11.2017 (05.03.2018 Ek karar) gün ve 2014/68 E.-2017/355 K. sayılı hükmü bozan Dairemizin 20.12.2018 gün ve 2018/3389 E.-2018/5191 K. sayılı ilamı aleyhinde davacı-karşı davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış, eksiklik nedeniyle mahalline iade edilen dosya ikmâl edilerek gelmiş
olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Mahkemece 09.11.2017 tarihli asıl davada ...Turizm İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti. yönünden husumet yokluğu nedeniyle reddine, davalı-karşı davacı İlk İnşaat Pazarlama San. Tic. A.Ş. yönünden kısmen kabulüne dair verilen karara karşı taraflarca temyiz isteminde bulunulmuş ise de; mahkemece verilen 05.03.2018 tarihli Ek Karar ile davalıların temyiz talebinin reddine karar verildiği, bu aşamadan sonra Dairemizce 20.12.2018 tarihli 2018/3389 Esas 2018/5191 Karar sayılı ilamla davalıların ek karara yönelik temyiz itirazlarının reddi ile 05.03.2018 tarihli ek kararın onandığı davacı-karşı davalı temyizi yönünden ise bozma kararı verildiği, bozma ilamına taraflarca karar düzeltme talebinde bulunulması üzerine Dairemizin 21.11.2019 tarihli 2019/692 Esas 2019/4752 Kararı ile davalı-karşı davacılara usulüne uygun muhtıra çıkarılmak üzere geri çevirme kararı verilip, tarafların diğer karar düzeltme istemlerinin bu aşamada incelenmesine yer olmadığına karar verildiği, Dairemizin bu ilamıyla ilgili olarak mahkemece davalı-karşı davacıya usulüne uygun muhtıra çıkarıldığı, ancak muhtıra gereği yerine getirilmediğinden, mahkemece 24.01.2020 tarihli Ek kararı ile davalıların temyiz taleplerinin reddine karar verildiği, bu karara karşı davalılar tarafından temyiz isteminde bulunulmadığı, sonuçta davacı-karşı davalının karar düzeltme taleplerinin incelenmesi gerektiği anlaşılmakla;
Yargıtay ilamında belirtilen gerektirici nedenler karşısında davacı-karşı davalının HUMK’nın 440. maddesinde sayılan nedenlerden hiç birisine uymayan karar düzeltme isteğinin REDDİNE ve HUMK’nın 442. maddesi hükmünce 384,00 TL para cezasının karar düzeltme isteyen davacı-karşı davalıya yükletilmesine, 2547 sayılı Yasa’nın 56/b maddesi gereğince davacı-karşı davalı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına
11.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.