Mahkemesi : Adana 2. İş Mahkemesi
Tarihi : 09/04/2013
Numarası : 2011/290-2013/138

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1.Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2. Davacı vekili, davacının 07.04.2008-24.02.2011 tarihleri arasında çalıştığını, alacaklarının eksik ödenmesi nedeniyle sözleşmeyi haklı olarak feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı ile ücret, yemek ücreti, yıllık izin, genel tatil, hafta tatili, fazla çalışma ve prim alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, sözleşmenin devamsızlık nedeniyle kendileri tarafından haklı olarak feshedildiğini ve davacının herhangi bir alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Somut olayda davacı, davalı şirkette satış temsilcisi olarak çalışmakta, maaş + prim usulü ile ücret almaktadır. Prim karşılığı çalışıldığından davacıya yapılan prim ödemelerinin fazla çalışmayı karşılayıp karşılamadığı araştırılmalıdır. İşçiye ödenen satış priminin fazla çalışmaların karşılığında ödenmesi gereken ücretleri tam olarak karşılamaması halinde aradaki farkın işçiye ödenmesi gerekir.
Mahkemece açıklanan ilkeler gereğince araştırma yapılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
3. Kabule göre; davacı dava ve ıslah dilekçesi ile toplam 626,98 TL yıllık izin ücreti talep etmiş ancak mahkemece 156,75 TL yıllık izin alacağına hükmedilmiştir. Reddedilen miktar 470,23 TL’dir. Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi 12/2 maddesi gereği davalı yararına 440,00 TL avukatlık ücretine hükmedilmesi gerekirken 50,00 TL’na hükmedilmesi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine 24.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.