MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait otel işyerinde 30.07.2013 tarihinde çalışmaya başladığını, işe girdiği tarihten itibaren, 08.00-23.00 saatleri arasında çalıştığını, öğlen bir saat yemek molası verildiğini, hafta sonları ve bayramlarda da çalıştığını, davacının geçirdiği iş kazası sonucu iş sözleşmesinin feshedildiğini iddia ederek, yıllık izin, fazla çalışma, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücret alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının, davalıya ait otel işyerinde, 02.06.2012 tarihinde çalışmaya başladığını, 17.07.2012 tarihinde kendi isteği ile işyerinden ayrıldığını, 30.07.2013 tarihinde tekrar çalışmaya başladığını ve 21.05.2014 tarihinde istifa ettiğini, davacının fazla çalışmaya ilişkin iddiasının hayatın ve işletmenin olağan koşullarına uygun olmadığını, davacının görev ve sorumluluklarının gerektirdiği ücretin kendisine ödendiğini savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Taraflar arasında, davacının fazla çalışmasının bulunup bulunmadığı hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda, 30.07.2013-21.05.2014 tarihleri arasındaki çalışma dönemi davaya konu edilmiş olup hükme esas alınan bilirkişi raporunda fazla çalışma konusunda tanık anlatımları dikkate alınarak hesaplama yapıldığı anlaşılmaktadır. Ancak davacının yaptığı işin ve çalıştığı işyerinin özellikleri nazara alınmadan, yaz- kış sezonu ayrımı da yapılmaksızın davacının talep konusu dönemin tamamında haftalık 15 saat fazla çalışma yaptığının kabulü hatalı olmuştur.
3-Hüküm altına alınan fazla çalışma ücret alacağına yürütülen faiz başlangıç tarihi konusunda da taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Dosya içeriğine göre, davacının kısmi dava açtığı ve dava konusu fazla çalışma ücret alacağının arttırılmasına yönelik olarak ıslah dilekçesi verdiği görülmektedir. Bu itibarla, fazla çalışma ücret alacağının ıslah ile arttırılan miktarına ıslah tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekirken, bu alacağın dava ve ıslah dilekçeleri ile talep edilen toplam tutarı için dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi isabetsizdir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04.11.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.