Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11315 Esas 2019/17935 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11315
Karar No: 2019/17935
Karar Tarihi: 08.10.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11315 Esas 2019/17935 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve Ceza Dairesi tarafından incelenen bir mahkumiyet hükmüne ilişkin bir temyiz istemi incelenmiştir. Sanığın temyiz dilekçesinde, kendisi hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin temyiz istemi bulunmaktadır. Kurulan hükümlerle ilgili olarak yapılan incelemede, sanık hakkında \"kasten yaralama\" suçu yönünden mahkumiyet verilmiştir. Ancak, sanığın cezasından \"1 ay\" artırım yapılması suretiyle eksik ceza verilmesi, TCK'nin 3. maddesine göre orantılılık ilkesine ve TCK'nin 87/3. maddesindeki kanuni düzenlemeye aykırıdır. Ayrıca, sanığın hakkında \"tehdit\" suçu yönünden kurulan mahkumiyet hükmü de yetersiz gerekçe ile verilmiştir. Bu nedenlerle mahkeme kararı bozulmuştur. Sanık hakkında, TCK'nin 86/1, 87/3, 62/1, 50/1-a maddeleri uyarınca hükmolunan \"325 gün\" adli para cezasının TCK'nin 52/2. maddesi gereğince gün para cezası 20 TL'den çevrilerek sonuç cezanın \"6.500 TL\" yerine \"7.500 TL\" olarak hatalı hesaplanması durumunda hüküm düzeltilecektir. Kanun maddeleri ise şöyledir: TCK'nin 3. maddesi, 86/1, 87/3, 62/1, 50

3. Ceza Dairesi 2019/11315 E. , 2019/17935 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın temyiz dilekçesinin içeriğinden kendisi hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin temyiz isteminin bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1) Sanığın hakkında "kasten yaralama" suçu yönünden kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Adli tıp kriterleri açısından kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisinin hafif (1) ile ağır (6) derece şeklinde sınıflandırılması ve 5237 sayılı TCK"nin 87/3. maddesinde kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisine göre cezanın en fazla (1/2) oranında artırılması öngörülmüş olması karşısında, katılanın adli raporunda vücudundaki kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisinin orta (3) derece olduğunun belirtilmesine rağmen, TCK"nin 3. maddesine göre orantılılık ilkesine ve TCK"nin 87/3. maddesindeki kanuni düzenlemeye aykırı olarak sanığın cezasından "1 ay" artırım yapılması suretiyle eksik ceza verilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Sanık hakkında hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 87/3, 62/1, 50/1-a maddeleri uyarınca hükmolunan "325 gün" adli para cezasının TCK"nin 52/2. maddesi gereğince gün para cezası 20 TL"den çevrilerek sonuç cezanın "6.500 TL" yerine "7.500 TL" olarak hatalı hesaplanması suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK"un 322. maddesi gereğince, hükmün TCK"nin 52/2.
maddesi uygulanarak sonuç cezanın bulunduğu fıkrasından "7.500 TL" ibaresi çıkartılarak yerine "6.500 TL" ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2) Sanığın hakkında "tehdit" suçu yönünden kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın aşamalarda alınan savunmalarında üzerine atılı suçlamayı kabul etmediği, görgüye dayalı bilgi sahibi tanığın olmadığı, mağdurun soyut iddiası dışında, sanığın mahkumiyetine yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden, atılı suçtan beraati yerine yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.