Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/16155 Esas 2018/213 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/16155
Karar No: 2018/213
Karar Tarihi: 11.01.2018

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/16155 Esas 2018/213 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir vergi usul kanununa muhalefet davası, sahte fatura kullanmak suçuna ilişkin olmasına rağmen defter ve belge ibraz etmemek suçundan açılan davaya devam edilerek sanığa beraat kararı verildi. Ancak, suçun yasada gerektirdiği ceza türü ve üst sınırının gözetilmemesi nedeniyle karar yasaya aykırı bulundu ve hükmün bozulması kararlaştırıldı. Kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verildi. Kanun maddeleri: 213 sayılı Yasanın 367. maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7. maddesi, 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddesi, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 102/4 ve 104/2. maddeleri, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi.
11. Ceza Dairesi         2017/16155 E.  ,  2018/213 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
    HÜKÜM : Beraat

    213 sayılı Yasanın 367. maddesi uyarınca dava şartı olan Gelir İdaresi Başkanlığı mütalaası ve dayanağı olan vergi suçu raporu ile eklerinin “2002 takvim yılında sahte fatura kullanmak” suçuna ilişkin olduğu halde, Balıkesir Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 27.06.2007 gün ve 2007/2544 Esas sayılı iddianamesi ile vergi incelemesi ve mütalaa konusu yapılmayan “defter ve belge ibraz etmemek” suçundan açılan davaya devam edilerek yazılı şekilde karar verilmesi yasaya aykırı ise de; zamanaşımının olumsuz bir muhakeme şartı olarak kovuşturmaya engel olduğu anlaşılmakla;
    5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen “defter ve belge ibraz etmemek” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve sanık lehine olan 765 sayılı TCK’nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, yüklenen suç tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği gözetilmeden, beraat kararı verilmesi,
    Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanıklar hakkındaki kamu davasının, gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK"nın 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, 11.01.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.