MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı fazla çalışma yaptırılması, hafta tatillerinde çalıştırılması ancak ücretinin ödenmemesi nedeniyle iş akdine haklı olarak son verdiğini öne sürerek kıdem tazminatı, yıllık izin, fazla çalışma ve hafta tatili ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen ilk karar Dairemizin 2017/5891 esas 2017/4543 karar sayılı 06.03.2017 tarihli kararı ile bozulmuş, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne dair karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, yasal süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, belgelere ve tüm dosya kapsamına göre; davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında davacının fazla çalışma ve hafta tatili alacakları için kurulan hükmün hatalı olup olmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.Yerel mahkeme tarafından tesis edilen karar dairemizce; ”Somut olayda davacı tanıkları davalıya ait işyerinde ayda 2-3 hafta tatilinde ve haftada 5 gün 08.00-17.00 arası, cumartesi günü 08.00-13.00 arası çalışıldığını ancak bunun dışında ayda ortalama 30 saat fazla çalışma yapıldığını beyan etmişlerdir. Dosyada aldırılan bilirkişi raporunda davacı tanıklarının beyanına göre ayda 30 saat, haftada 7.5 saat fazla çalışma yapıldığı kabulüne göre hesaplama yapılmış olup mahkemece bu hesaplamaya itibar edilerek hüküm kurulmuş ise de, yapılan araştırma yetersizdir. Davacı tanıkları ayda 30 saat fazla çalışma yapıldığını ispatlayacak şekilde çalışma saati bildirmemişlerdir. Ayrıca davacı dava dilekçesinde, ayda yaklaşık 15-20 saat fazla çalışma yapıldığını beyan etmiştir. Mahkemece davacı tanıkları yeniden dinlenilerek haftalık çalışma saati somutlaştırılmalı ve davacının dava dilekçesindeki talebi ile de bağlı kalınarak fazla çalışma ücreti alacağı hesaplanmalı, hesaplamada ayda 2 hafta tatili gününde günlük 7.5 saate kadar çalışmanın hafta tatili ücret alacağı olarak hüküm altına alındığı ve mükerrer ödemeye neden olacak şekilde fazla çalışma alacağı hesaplamasına dahil edilmemesi gerektiği de dikkate alınmalıdır. Bu hususlar gözetilmeksizin fazla mesai ücretinin hatalı şekilde hesaplanıp hüküm altına alınması doğru olmayıp bozma nedenidir." gerekçesiyle bozulmuştur. Yerel mahkemece bozma ilamına uyulmasına karar verilmiş, bilirkişiden ek rapor alarak davacının davasının fazla çalışma ve hafta tatili alacağı yönünden kısmen kabulüne karar verilmiştir.Mahkemece davacı tanıkları yeniden dinlenerek davacının ortalama olarak haftanın 5 gününde 08.00-17.30 saatleri arasında, cumartesi günleri de 08.00-15.30 saatleri arasında çalıştığı günde bir saat ara dinlenmesi düşüldükten sorna haftada (5 günx8,5 saat)+(1 gün x 6,5 saat)=49 saat -45 saat= 4 saat fazla mesai yaptığı, buna göre her ayda 4 hafta bulunduğu kabulüne göre ayda ortalama 4 saat x 4 hafta =16 saat fazla mesai yaptığı, bu sürenin davacı iddiası ile örtüştüğü kabul edilerek hesaplama yapan bilirkişi raporu isabetli olarak hükme esas alınmış ise de, davacının hafta tatili alacağı bozma kapsamı dışında kalmasına ve bozma öncesinde 3448,28 TL olarak belirlenmesine rağmen bozma sonrasında 3584,01 TL olarak hüküm altına alınmıştır. Mahkemenin hafta tatiline yönelik kararı hatalıdır.Yine bozma öncesinde davacının fazla çalışma alacağı haftalık 7,5 saat üzerinden hesaplanmış bozma sonrasında ise haftalık 4 saat üzerinden hesaplanmış olup, tanık beyanlarına uygun olmakla birlikte davacının fazla çalışma alacağı bilirkişi raporunda 5376,01 TL olarak belirlenmesine rağmen ve bu miktar üzerinden 1/3 hakkaniyet indirimi yapıldığında 3584,01 TL olması gerekirken bozma öncesindeki miktar olan 7029,91 TL üzerinden hüküm kurulması hatalı olmuştur.SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04.11.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.