MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Mağdur sanık ..."nun 05.06.2015 havale tarihli süre tutum dilekçesi içeriğinden sanık ... hakkında verilen beraat hükmünü de temyiz ettiği belirlenerek yapılan incelemede;
Hüküm tarihinden sonra, inceleme tarihinden önce mağdur sanığın 19.09.2015 havale tarihli dilekçesi ile şikayetten vazgeçmesi karşısında, katılan sıfatı bulunmayan mağdurun hükmü temyize hak ve yetkisi bulunmadığından, mağdurun temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunun 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Mağdur sanık ..."nun hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) İddianamede yer almadığı halde sanığa CMK"nin 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmadan, TCK"nin 86/3-e ve 87/1-son maddelerinin uygulanması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
b) Kabule göre de; mağduru silahtan sayılan tuğla ile yüzde sabit ize neden olacak şekilde yaralayan sanığın yaralama eylemi nedeniyle TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/1-c maddeleri ile ceza tayin edildikten sonra, cezasının 5 yıldan az olması nedeniyle TCK"nin 87/1-son maddesi gereğince ek savunma hakkı da tanınmak suretiyle 5 yıla çıkartılması ve indirimlerin bu ceza miktarı üzerinden yapılması gerektiği gözetilmeden, 3 yıla çıkartılarak yazılı şekilde hüküm kurulması suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini,
c) Tarafların olayın çıkış nedeninin ve gelişimini farklı şekilde anlattıkları, tarafsız tanık beyanının bulunmadığı ve sanığın da kavga sırasında yaralandığı anlaşılmakla, kavgayı başlatan ilk haksız hareketin kimden geldiğinin tespit edilemediği de dikkate alınarak, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4 - 238 Esas ve 367 Karar sayılı kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde araştırılması belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanık lehine değerlendirilmesi ve TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari seviyede (1/4) oranında uygulanmasını gerektirdiğinin gözetilmemesi,
ç) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi gereğince kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 08.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.