Görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/1720 Esas 2017/4039 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihinde Diyarbakır barosuna kayıtlı olarak avukatlık yapan sanığın, yakınanın vekilliğini üstlenerek terör eylemleri nedeniyle Diyarbakır Valiliği terör ve terörle mücadeleden doğan zarar tespit komisyonunca tespit edilen 53.823,00 TL maddi zarar ödemesini tahsil edip yakınanın talimatı olmaksızın 34.000,00 TL"lik kısmını kardeşi ..."a verdiği, kalan kısmını ise ödemeyerek uhdesinde tuttuğunun iddia edildiği olayda; sanığın savunmasında tahsil ettiği paradan avukatlık ücretini keserek kalanını yakınanın sözlü talimatıyla kardeşi olan ..."a...Köyü muhtarı... ve büro ortağı Av. ... huzurunda ödediğini ileri sürmesi, buna ilişkin mahkemeye ibraname başlıklı 02/01/2006 tarihli, ... adına ... tarafından imzalandığı görünen belgeyi ibraz etmesi karşısında, ..., ... ve ..."nın tanıklığına başvurulması, ..."a ibraname içeriğindeki yazı ve imzanın kendisine ait olup olmadığının sorularak inkarı halinde gerekli imza ve yazı incelemesi yapıldıktan sonra hasıl olacak sonuca göre tüm deliller değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun tayin ve takdir edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
Hükümden sonra 19/12/2010 tarihinde yürürlüğe giren 6086 sayılı Kanunun 1. maddesi ile TCK"nın 257/1-2. madde-fıkralarında yer alan "kazanç" sözcüğünün "menfaat" olarak değiştirilmesi ve bu fıkralarda öngörülen cezaların alt ve üst sınırlarının da indirilmesi karşısında TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü karşısında sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Yüklenen suçu TCK"nın 53/1-e maddesindeki hak ve yetkiyi kötüye kullanmak suretiyle işleyen ve adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilen sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesi gereğince hükümde belirtilen gün sayısının yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 25/09/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.