Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/6762 Esas 2019/13505 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6762
Karar No: 2019/13505
Karar Tarihi: 01.10.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/6762 Esas 2019/13505 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, suça sürüklenen çocuğun hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyetine hükmetti. Ancak mala zarar verme suçuna ilişkin verilen adli para cezası temyiz edilemeyecek kadar düşük olduğundan, müdafiinin temyiz istemi reddedildi. Hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarına ilişkin hükümler ise gece vakti işlendiği için zamanaşımı süresi dolmadığı belirtilerek, suçların suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiği kabul edilerek, hükümler onandı. Ancak, suça sürüklenen çocuğun iştirak halinde suç işlediği ve daha ağır ceza gerektiren nitelikli hallerin bulunduğu gerekçesiyle mala zarar verme suçuna ilişkin hüküm bozuldu. Kanun maddeleri ise şöyle: 6217 Sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 Sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde, 5237 Sayılı TCK’nın 142/1-b, 143., 116/4 ve 119/1-c maddeleri.

13. Ceza Dairesi 2019/6762 E. , 2019/13505 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesinde;
14.04.2011 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, suça sürüklenen çocuk hakkında tayin edilen 1.320 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz isteminin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelenmesine gelince;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 11.12.2012 tarih, 2012/1247 Esas ve 2012/1842 Karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere; 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b ve 143. maddelerinde düzenlenen hırsızlık suçunun gece vakti işlenmesinin, yine 5237 sayılı TCK"nın 116/4 ve 119/1-c maddelerinde düzenlenen konut dokunulmazlığının ihlali suçunun gece vakti birden fazla kişiyle birlikte işlenmesinin, her iki suçun daha ağır ceza verilmesini gerektiren nitelikli halleri olması nedeniyle aynı Kanun’un 66/3. maddesi uyarınca dava zamanaşımı sürelerinin hesabında dikkate alınması gerektiği de gözetildiğinde, suç tarihi itibariyle suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından zamanaşımı süresinin dolmadığı kabul edilerek yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suça sürüklenen çocuk ...’ün iştirak halinde suç işlediği temyiz dışı suça sürüklenen çocuk ...’in talimatla alınan 15.12.2010 tarihli savunmasına göre, katılan ...’in konutuna olay günü gece 22:00-23:00 sıralarında girerek diğer katılan ...’e ait av tüfeğini çaldıklarının anlaşılması karşısında, eylemlerin gece gerçekleştirildiğinin kabulü ile suça sürüklenen çocuk hakkında TCK"nın 143. ve 116/4. maddelerinin uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sonuç ceza bakımından suça sürüklenen çocuğun kazanılmış hakkının korunmasına, 01.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.