Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2022/2536 Esas 2022/13876 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
BİRLEŞTİRİLEN 2015/26 E., 2015/101 K. SAYILI DOSYADA

BİRLEŞTİRİLEN ADANA 8. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİNİN 2014/22 E., 2014/417 K.
SAYILI DOSYASINDA

BİRLEŞTİRİLEN ADANA 3. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİNİN 2016/100 E., 2016/470 K.
SAYILI DOSYASINDA

BİRLEŞTİRİLEN ADANA 4. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİNİN 2015/161 E., 2015/136 K.
SAYILI DOSYASINDA

Taraflar arasında görülen davanın yapılan yargılaması sonucunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtayca incelenmesi, taraf vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R -
Asıl ve birleştirilen dava, 4650 sayılı Kanun'la değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu’nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
Mahkemece, uyulan bozma kararı gereğince inceleme ve işlem yapılarak hüküm kurulmuş; karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Mahkemece bozma kararına uyulmuşsa da; bozma gerekleri tam olarak yerine getirilmemiştir. Şöyle ki;
Arsa niteliğindeki Adana İli Seyhan İlçesi, Döşeme Mahallesi, 930 ada 8 parsel sayılı taşınmaza emsal karşılaştırması yapılarak değer biçilmesinde yöntem itibarıyla bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
1-Hükme esas alınan bilirkişi raporunda dava konusu taşınmaza asıl dava tarihi olan Temmuz 2011 değerlendirme tarihi itibarıyla 445,00 TL/m² değer biçilmiş olup, dava konusu taşınmazın diğer paydaşlarına karşı açılan ve (Kapatılan) 18. Hukuk Dairesinin 2014/22274 Esas, 2015/10287 Karar sayılı ilamı ile onanan Adana 5. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2013/396 Esas, 2013/697 Karar sayılı dava dosyasında Haziran 2011 tarihi itibarıyla dava konusu taşınmaza 423,00 TL/m² üzerinden değer biçildiği belirlenmiştir. Bu nedenle paydaş dosyalarında belirlenen metrekare birim değeri nazara alındığında rapor hüküm kurmaya yeterli değildir.
Bu durumda; taraflara, dava konusu taşınmaza yakın bölgelerden ve yakın zaman içinde satışı yapılan benzer yüzölçümlü satışları bildirmeleri için imkan tanınması, lüzumu halinde resen emsal celbi yoluna gidilmesi, taşınmazın, değerlendirme tarihi itibarıyla, emsal alınacak taşınmazın ise satış tarihi itibarıyla imar ya da kadastro parselleri olup olmadığı ilgili Belediye Başkanlığı ve Tapu Müdürlüğünden sorulması, ayrıca dava konusu taşınmazın; imar planındaki konumu, emsallere ve değerini etkileyen merkezi yerlere olan uzaklığını da gösterir krokisi ve dava konusu taşınmaz ile emsal taşınmazların resen belirlenen vergi değerleri ve emsal taşınmazların satış akit tablosu getirtilerek, dava konusu taşınmazın değerlendirmeye esas alınacak emsallere göre ayrı ayrı üstün ve eksik yönleri ve oranları açıklanmak suretiyle yapılacak karşılaştırma sonucu değerinin belirlenmesi bakımından, yeniden oluşturulacak bilirkişi kurulu marifetiyle mahallinde keşif yapılarak alınacak rapor sonucuna göre hüküm kurulması gerektiğinin düşünülmemesi,
2-Dava konusu taşınmazın diğer paydaşlarına karşı açılan ve birleştirilen Adana 5. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2015/26 Esas, 8. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2014/22 Esas, 3. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2016/100 Esas, 4. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2015/161 Esas sayılı dosyaları yönünden her bir birleştirilen davalı payına düşen kamulaştırma bedeli bilirkişi raporunda ayrı ayrı belirlendikten sonra her dosya yönünden ayrı ayrı hüküm kurulması gerekirken, birleştirilen davalar yönünden daha önce karar verildiği gerekçesiyle yeniden hüküm kurulmaksızın, yazılı şekilde yalnızca asıl dava hakkında hüküm kurulması,
3-Dava konusu taşınmazın tapu kaydının asıl ve birleştirilen davalıların payı oranında iptaline karar verilmesi gerekirken, tamamının tapu kaydının iptaline karar verilmesi,
4-Kabule göre de;
Asıl davada tespit edilen kamulaştırma bedeline 09.11.2011 tarihinden ilk karar tarihi olan 25.01.2012 tarihine kadar yasal faiz işletilmesi gerekirken, infazda tereddüt yaratacak şekilde karar tarihine kadar yasal faize hükmedilmesi,
5-Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin 12055/17 numaralı başvuru sonucu verilen 23.10.2018 tarihli kararı ve Anayasa Mahkemesinin 2016/9364 başvuru numaralı, 01.06.2019 gün ve 30791 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan kararı göz önüne alınmaksızın davacı idare lehine vekalet ücreti hükmedilmesi doğru görülmemiştir.
Hükmün yukarıda açıklanan gerekçelerle taraf vekillerinin temyiz istemlerinin kabulü ile HUMK’un 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harçlarının istenildiğinde iadesine, 12.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.