Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8720 Esas 2018/210 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanık hakkında vergi suçu ve vergi tekniği raporları ile mütalaaya uygun olarak "2009 takvim yılında 01.05.2009 ile 30.11.2009 tarihleri arasında sahte fatura düzenlemek" suçundan açılan kamu davasında; sahte fatura düzenlemek suçunda, suçun maddi konusunun fatura olması, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki "Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanunun Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır" şeklindeki düzenlemeye göre de, faturaların Vergi Usul Kanununun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi, 2009 takvim yılında düzenlendiği iddia olunan faturaların asılları ya da suretlerinin dosya içerisinde bulunmadığının anlaşılması karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından; Suç tarihleri içerisinde düzenlenmiş fatura asıl ya da örneklerinden de kanaat oluşturacak sayıda temin edilip dosya arasına konulması, incelenerek kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığının tespit edilmesi, sanığın savunmasında: tanık ..."ın bir gün yanına gelerek taşeron fabrikasından parasını alacağını kendisinin de parasını almak için faturalarını istediğini, bir cilt faturayı ..."ya verdiğini, aradan zaman geçmesine rağmen ..."nın faturalarını geri vermediğini, kendisini oyaladığını, dava açılıp tebligat gelince durumu farkettiğini, ..."nın kendisine faturaları senin kestiğini söyle, ben senin bütün zararını çekeceğim dediğini fakat kendisinin bunu kabul etmediğini, fatura kesmediğini, suça konu faturaları bu şekliyle ... ve oğlu ..."ın kestiğini beyan etmesi, tanık ..."ın ifadesinde bu hususları inkar etmesi ve ..."ın vergi denetmenine verdiği ifadesinde sanığın anne ve babası adına fatura düzenleyip kendisine verdiğini beyan etmesi karşısında; maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek biçimde belirlenebilmesi bakımından; ..."ın tanık sıfatıyla dinlenilmesi, suça konu faturalar üzerindeki imza ve yazıların sanığa, tanıklar ... ve ...e ait olup olmadığı konusunda bilirkişi incelemesi yaptırılmasından sonra toplanan tüm deliller birlikte değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Kabule göre de;
a)5237 sayılı TCK"nın 43. maddesine göre "bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi" halinde zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği; somut olayda sanığın 2009 takvim yılı içerisinde farklı tarihlerde birden fazla sahte fatura düzenlediğinin anlaşılmasına karşın, hakkında zincirleme suç hükümlerinin uygulanmaması,
b)Sahte belge düzenlemek suçundan hüküm kurulurken uygulama maddesinin 213 sayılı VUK"nun 359/b-1 maddesi yerine "359/2-b" maddesi olarak yanlış yazılması,
c)5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.01.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.