Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/4666 Esas 2018/209 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4666
Karar No: 2018/209
Karar Tarihi: 11.01.2018

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/4666 Esas 2018/209 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanıkların sahte sürücü belgeleri düzenleyerek suç işlediği tespit edilmiş ve mahkumiyet hükmü verilmiştir. Ancak karar, sahte belgelerin özelliklerinin yeterince incelenmemesi nedeniyle eksik kalmıştır. Ayrıca, sanıkların aldığı cezaların yasalara uygunluğu da sorgulanmıştır. 5237 sayılı TCK'nin 204/3. maddesi uyarınca verilen cezaların, 53. madde uygulamasının Anayasa Mahkemesi iptali ile yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle, sanıkların temyiz itirazları kabul edilerek mahkeme kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri: - 5237 sayılı TCK'nin 204/3. maddesi - 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi - 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi - 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2017/4666 E. , 2018/209 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Adli sicil kaydında tekürrüre esas sabıkası bulunan sanık ... hakkında tekerrür hükümlerinin, uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.
1-Sanıkların suç tarihinde farklı kişiler adına düzenlenmiş sahte sürücü belgeleri ile yakalanmalarından ibaret olayda; belgede sahtecilik suçlarında aldatma yeteneği bulunup bulunmadığının takdiri hakime ait olduğu cihetle, suça konu sürücü belgelerinin celp edilip incelenmek suretiyle özelliklerinin duruşma tutanağına yazılması, iğfal kabiliyetine haiz olup olmadıklarının tartışılması ve belge asıllarının denetime olanak verecek şekilde dosya içine konulmasından sonra sanıkların hukuki durumlarının takdir ve tayini gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde kararlar verilmesi,
2-)Kabule göre de;
a-Suça konu sürücü belgelerinin kanun hükmü gereği sahteliği sabit oluncaya kadar geçerli belgelerden olmadığı gözetilmeden, her iki sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 204/3. maddesinin tatbiki suretiyle fazla ceza tayini,
b)5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.