MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık hakkında silahla tehdit ve hakaret suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması neticesinde, 03/04/2013 tarihinde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, bu karara karşı katılanın yapmış olduğu itiraz üzerine Gebze 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 26/06/2013 tarih ve 2013/425 sayılı kararı ile ""Sanık ..."un Vergi Usul Kanununa Muhalefet nedeniyle yargılandığı ve HAGB uygulanan 2008 tarihli bir karar varken 2011 yılında eldeki suçu işlediği, her ne kadar önceki karar HAGB olduğu için yeniden HAGB uygulanmasına yasal engel yoksa da sanığın bir daha suç işlemeyeceği yönünde mahkemeden olumlu kanaat oluşmasına engel teşkil edebileceği dikkate alındığında CMK.nun 231/6-b.maddesi şartı oluşmadığından mahkemenin kararının yerinde görülmediği"" gerekçesiyle hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kaldırıldığı ve mahkemesince duruşma açılarak yeniden yapılan yargılama sonucunda da temyize konu 13/01/2015 tarihli hükmün kurulduğu anlaşılmakla;
CMK"nın 231/8. maddesine değişiklik getiren ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına bir kez karar verileceğine ilişkin düzenlemenin 28/06/2014"de yürürlüğe girmesi, sanığın adli sicil kaydında bir adet hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair ilamın yer alması ve suç tarihi itibariyle engel oluşturmaması ile yeniden suç işlemeyeceği kanaatiyle hükmolunan hapis cezasının ertelenmesi karşısında, hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesinin uygulanmaması,
2-Kabule göre de;
a-Sanığın, hakaret eylemini adliye binasının önünde cadde üzerinde gerçekleştirdiğinin anlaşılması karşısında, TCK’nın 125/4. maddesinde öngörülen aleniyet unsurunun oluşup oluşmadığının tartışılmaması,
b-Yargıtay"ın gerekçelerde tutarlılık denetimini yapabilmesi için kararın dayandığı tüm verilerin bu veriler konusunda mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ile mağdur ve tanık anlatımlarına ilişkin değerlendirmelerin, hangi anlatımın ne gerekçeyle diğerine üstün tutulduğunun açık olarak hükmün gerekçesine yansıtılması ve mahkemece ulaşılan vicdani kanı sonucunda sanığın hangi fiilerinin suç sayıldığı açıklandıktan sonra kabul edilen bu fiillerin hukuki nitelendirilmesinin yapılması, cezada artırım ve indirim gerektiren nedenlerin kanuni bağlamda tartışılması gerekirken, açıklanan bu hususlara uyulmayarak Anayasa"nın 141/3. ve 5271 sayılı CMK"nın 34 ve 230, 232, 289/1-g (1412 sayılı CMUK"nın 308/7) maddelerine aykırı davranılarak gerekçesiz hüküm bırakılması,
c-5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı uzun süreli hapis cezası ertelenen sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmasına yer olmadığına, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
d-Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ..."nun temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 14/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.