5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2017/7751 Esas 2020/4654 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/7751
Karar No: 2020/4654
Karar Tarihi: 12.05.2020

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2017/7751 Esas 2020/4654 Karar Sayılı İlamı

Özet:

7. Ceza Dairesi tarafından verilen 2017/7751 E. ve 2020/4654 K. numaralı karar, Asliye Ceza Mahkemesi'nin 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçundan hüküm verdiği bir davaya ilişkindir. Hükmün temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemeler sonucunda, TAPDK'nin suçtan zarar gördüğü ve bu sebeple hükmü temyize hakkı bulunduğu tespit edilmiştir. Kararda, suçun 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında olduğu ancak 6455 sayılı Yasa ile suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı belirtilmiştir. Ayrıca, 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen düzenlemenin sanık lehine hükümler içerdiği ve etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği aktarılmıştır. Sonuç olarak, somut olaya uygulanarak belirlenen cezaların karşılaştırılması sonucu, yerel mahkemenin uygulama yapması gerektiği ve kararın bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise, 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi, 6455 sayılı Yasa ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi, 7242 sayılı Yasanın 61. ve 62. maddeleri ile 5607 sayılı Yas

7. Ceza Dairesi 2017/7751 E. , 2020/4654 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
TAPDK davaya katılabilecek surette suçtan zarar gördüğünden, CMK"nun 260. maddesi uyarınca hükmü temyize hakkı bulunduğu gözetilerek, TAPDK vekili ve sanığın temyiz istemleri yönünden yapılan incelemede;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 Sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22 ve 5/2. maddelerinin somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, suçtan zarar gören TAPDK vekili ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 12/05/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.