MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Alacak

...ile ... aralarındaki alacak davasının kısmen kabulüne ve kısmen reddine dair 17.07.2009 gün ve 529/576 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı ... Met vekili tarafından davalı ... aleyhine açılan davanın yapılan yargılaması sonunda alınan bilirkişi raporu doğrultusunda taşınmazın dava tarihi itibarıyla değerinin 80.000 TL. davacının katkı oranının ise % 28 olduğu kabul edilerek davanın kısmen kabulüne 22.400 TL katkı payı alacağının dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesi üzerine hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar 13.7.1980 tarihinde evlenmişler, ...nın 19.9.2003 tarihinde açtığı dava sonunda boşanmışlar ve karar 21.10.2004 tarihinde kesinleşmiştir. Eşler arasında boşanma davasının açıldığı tarihte mal rejimi sona ermiştir (TMK.nun 225/son).Başka mal rejimi seçilmediğinden; Taraflar arasında evlilik tarihinden 1.1.2002 tarihine kadar mal ayrılığı (743 sayılı TKM’nin 170.m.), 1.1.2002 tarihinden mal rejiminin sona erdiği 19.9.2003 tarihine kadar edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir. (TMK. 202 ve 4722 s.Yürürlük K.m.10/1.m).Taraflar Ceyda’nın açtığı ve mahkemece reddedilerek 13.9.2000 tarihinde kesinleşen boşanma davasının açıldığı 23.3.2000 tarihinden itibaren ayrı yaşamaktadırlar.
Dava konusu 253 ada 37 parseldeki binanın 1.kat 2 numaralı dairesi taraflar arasında mal ayrılığı rejiminin geçerli olduğu 31.8.1998 tarihinde davalı ... adına alınarak tapuya tescil edilmiş, daha sonra 10.6.2004 tarihinde dava dışı üçüncü kişiye tapuda satılmıştır.
Dava dilekçesindeki açıklama ve dosya kapsamına göre dava, evlilik birliği içinde taraflar arasında mal ayrılığı rejiminin geçerli olduğu 31.8.1998 tarihinde davalı adına alınan 2 numaralı dairenin alımında katkıda bulunulduğu iddiası ile açılan katkı payı alacağı isteğine ilişkindir. 4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yargılama
Usullerine Dair Kanunun 4. maddesi; 4721 sayılı Türk Medenî Kanununun ikinci kitabından üçüncü kısım hariç olmak üzere( TMK.nun md. 118-395) kaynaklanan bütün davaların Aile Mahkemesinde bakılacağını hükme bağlamıştır. Aile Mahkemesi kurulmayan yerlerde Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulunca belirlenen Asliye Hukuk Mahkemelerinde davanın Aile Mahkemesi sıfatı ile görülüp karara bağlanması gerekir. (Yargıtay HGK’nun 16.11.2005 tarih ve 2/673-617 sayılı kararı) Görev kamu düzenine ilişkindir. Mahkemece bu husus dikkate alınarak 18.1.2008 tarihli yargılama oturumunda davaya Aile Mahkemesi sıfatı ile bakılmasına karar verilmiş ise de; HUMK.nun 388.maddesine aykırı olarak davaya Aile Mahkemesi sıfatı ile bakıldığının karar başlığında yazılmamış olması doğru olmamıştır.
Dosya muhtevasına,dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına göre davacı ve davalının dava konusu bağımsız bölümün alımında tarafların çalışmaları karşılığı elde ettikleri gelirleri dışında kişisel mal veya gelirlerinin kullanıldığı veya davalının tek başına satın almaya yetecek miktarda geliri olduğu ispat edilememiştir. Dosya arasında hükme esas alınan 17.6.2008 tarihli bilirkişi raporundaki bu açıklamalar dosya kapsamı karşısında yerindedir. Ancak raporda katkı payı alacağının hesaplanmasında dikkate alınan tarafların gelirleri alım tarihinden sonraki tarihlere ait gelirler olup yine kocanın TMK’nun 152.maddesine göre evin bakım yükümlülüğü sebebiyle gelirinden düşülen oran da az olduğundan rapor bu hali ile hüküm vermeye yeterli bulunmamaktadır. O halde mahkemece yapılacak iş; davacı ve davalının çalışmalarına ilişkin tüm bilgi ve belgeler getirtilip dosya arasına konulduktan sonra tarafların dosyaya yansıyan çalışma durumları ve elde ettikleri gelirlerini 13.7.1980 evlilik tarihinden taşınmazın 31.8.1998 alım tarihine kadar olan bölümü ayrıntılı şekilde tesbit etmek ve ayrı ayrı toplamak, olabildiğince gerçeğe uygun olarak belirlemek; ekonomik ve sosyal durumları, yaşam tarzları ve hayat düzeylerine göre; tarafların kişisel harcamaları nedeniyle gelirlerinden sarf edebilecekleri miktarları tesbit etmek, davacı kocanın 743 sayılı TMK.nun 152.maddesi uyarınca evi geçindirme yükümlülüğüne ilişkin giderleri gözönünde tutmak, ayrı ayrı toplam gelirlerinden düşüldükten sonra her birinin yapabilecekleri tasarruf miktarını saptamak, toplam tasarruf miktarı karşısında davacı ...’ın yaptığı katkı oranını hesaplamak, bu katkı oranının taşınmazın belirlenen dava tarihindeki sürüm değeri olan 80.000 TL ile çarpılmak suretiyle katkı alacağını bulmak ve bu hususlarda uzman bilirkişi veya bilirkişiler kurulundan; taraf, yargıç ve Yargıtay denetimine elverişli, bilimsel esaslara dayalı rapor almak gerekmektedir. Bunlar yapılmasına rağmen, tazminatın gerçek miktarını tayin etmek mümkün olmadığı takdirde, Borçlar Kanununun 42. maddesi uyarınca, halin mutat cereyanına ve tarafların mali durumlarına göre davacıya ödenecek miktarı adalete tevfikan tayin etmek gerekecektir. Dairenin dava tarihinden önce üçüncü kişiye devredildiği dikkate alınarak hakim, davacı eşe ödenecek alacağı hakkaniyete uygun olarak belirleyecektir (TMK.nun 227/3 m.). Böyle olaylarda hakkaniyet ve fedakarlığın denkleştirilmesi ilkeleri göz ardı edilemez. Açıklanan hususlar gözetilmeden, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiştir.
Açıklanan nedenle davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden kabulü ile usul ve kanuna uygun bulunmayan hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve 302,40 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine 31.05.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.