Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından manevi tazminatın miktarı yönünden; davalı erkek tarafından ise kararın tamamına yönelik olarak temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın kapsamı dışında kalarak kesinleşmiş olan yönlere ait temyiz itirazlarının incelenmesi artık mümkün bulunmamasına göre davalı erkeğin temyiz itirazları yersizdir.
2-Davacı kadının temyizine gelince;
Mahkemece bozmadan önce kurulan ilk hükmün taraflarca temyizi üzerine, Dairemizin 24.02.2015 tarihli ilamı ile kadın yararına maddi ve manevi tazminat miktarı az bulunarak, hüküm bu yönlerden davacı kadın yararına bozulmuştur. Mahkemece bozma ilamına uyularak, yeniden kurulan hüküm bozma ilamında belirtilen ilkelere bozmanın amacına uygun olmamıştır. Kadın yararına hükmedilen manevi tazminat az olup Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile, Türk Borçlar Kanununun 50. 52, ve 58. maddeleri nazara alınarak daha uygun miktarda manevi tazminata (TMK m. 174/2) hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 143.50 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcını yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 23.03.2017 (Per.)