Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9177 Esas 2019/17922 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9177
Karar No: 2019/17922
Karar Tarihi: 08.10.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9177 Esas 2019/17922 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve mahkumiyet kararı olan hüküm temyiz edilmiştir. Sanığa kasten yaralama suçu yönünden uzlaşma önerisinde bulunulmuş ancak sanık kabul etmemiştir. Temyiz sebeplerinin reddedilmesine rağmen, sanığın adli sicil kaydında başka tekerrüre esas hüküm olup olmadığı tespit edilip sonucuna göre, sanık hakkında Tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı belirlenmesinde zorunluluk bulunmaktadır. Ayrıca Anayasa Mahkemesinin bazı ibareleri iptal etmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir. Bu sebeplerden dolayı kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5560 sayılı Kanunun 24. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 253. maddesi
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nin 253. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 2. ve 7. maddeleri
- TCK'nın 106/1-1. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi

3. Ceza Dairesi 2019/9177 E. , 2019/17922 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın üzerine atılı kasten yaralama suçu yönünden 5560 sayılı Kanun"un 24. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 253. maddesine göre suç tarihi itibariyle uzlaşma hükümlerine tabi inceleme konusu suç için soruşturma aşamasında taraflara usulüne uygun uzlaşma önerisinde bulunulduğu, sanığın uzlaşmayı kabul etmediği anlaşılmakla, ayrıca Ceza Genel Kurulunun 25.10.2018 tarihli Esas 2018/394 - Karar 2018/478 sayılı kararı gereğince tebliğnamedeki bozma görüşüne iştirak olunmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Sanığın tekerrüre esas ilamının TCK"nin 106/1-1. maddesi kapsamında tehdit suçuna ilişkin olduğu, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi gereğince uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenerek, tekerrüre esas olan suçun da uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; 5237 sayılı TCK"nin 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, sanık hakkında tekerrüre esas alınan hükme ilişkin uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığı mahkemesinden sorularak, uzlaşmanın sağlanması halinde bu suçun tekerrüre esas alınamayacağı, ancak sanığın adli sicil kaydında başka tekerrüre esas hüküm olup olmadığı tespit edilip sonucuna göre, sanık hakkında TCK"nin 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.