Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2018/1889 Esas 2019/2208 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/1889
Karar No: 2019/2208
Karar Tarihi: 02.04.2019

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2018/1889 Esas 2019/2208 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı şirket, davacı şirketin fabrikasından 52 ton balık yağı ve 16,300 kg balık unu çaldığını iddia ederek malların iade edilmediği ve bedelinin ödenmediği için fatura ve irsaliyelerin davacı şirket tarafından iade edilmesi üzerine ihtar çektiğini ve icra işlemleri başlattığını savunmuştur. Mahkeme, davacının davalıya borcu olmadığına ve kötü niyet tazminatı talebinin reddedilmesine karar vermiştir. Ancak maktu karar harcı alınması ve peşin harcın fazla kısmının iadesine karar verilmesi yanlış olduğu için hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- HUMK Madde 295(1)
19. Hukuk Dairesi         2018/1889 E.  ,  2019/2208 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
    - K A R A R -
    Davacı vekili, davacının 08/12/2013 tarihinde ... Balıkçılık Gıda San. Tic. Ltd. Şt."den balık yağı ve balık unu satın aldığını, çek ile ödemesini yaptığını, davalı adına ... tarafından dava dışı ... Balıkçılık San. Tic. Ltd. Şti tarafından müvekkiline satılan malların kendilerine ait olduğundan bahisle ve malların davacı şirket tarafından çalındığı iddiası ile ihtarname gönderdiğini, yaşanan durumlardan dolayı 16.01.2014 tarihinde satıcı ... Balıkçılık San. Tic. Ltd. Şti. yetkilileri ... ve ... ile karşılıklı anlaşarak satıştan dönüldüğünü, davacının olmayan bir alacak borç ilişkisine rağmen cebri icra tehdidi altında kaldığı belirterek müvekkili şirkete karşı olası bir icra takibi veya ihtiyati haciz kararı ile telafisi güç zararların doğabileceği, bunun için ihtiyati tedbir kararı verilmesini ve davacı şirketin davalı tarafa borçlu olmadığının tespiti ile davalının %20 den aşağı olmamak üzere kötüniyet tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, davacıya ait tanker ve kamyonla davacı şirketin sorumlularının talimatı ile şirket çalışanları öncülüğünde davalının fabrikasından 52 ton balık yağı ve 16,300 kg balık unu çalındığını, ihtara rağmen bahse konu malların iade edilmediği gibi bedelinin de ödenmediğini, bunun üzerine mallar faturalanarak ve sevk irsaliyeleri düzenlenerek ihtar çekildiğini, fatura ve irsaliyelerin davacı şirket tarafından yine noterlik ihtarı ile iade edildiğini ve bunun üzerine ... İcra Müdürlüğü 2014/65 E. sayılı icra dosyası ile icra işlemleri başlatıldığını, davacı şirketin davalıya ait fabrikadan aldığı mallar nedeniyle davalı şirkete borçlu olduğunu, malların ... Balıkçılık Ltd. Ştd.. ne iade edildiği savunmasının kendilerini bağlamayacağını beyanla davanın reddini talep etmiştir.
    Mahkemece, toplanan deliller, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davacının davalıya borçlu bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulü ile davacının 30.12.2013 tarihli, Seri A, Sıra No; 972675 olan 236.785,88 TL fatura ile aynı tarihli, Seri A, Sıra No; 972676 olan 56.459,55 TL fatura bedelleri yönünden davalıya borçlu olmadığının tespitine, şartları bulunmadığından kötü niyet tazminatı talebinin reddine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddine,
    2- Dava, menfi tespit davası olup, dava esas değeri dava konusu 2 adet 236.785,88 TL ve 56.459,55 TL fatura bedelleri toplamı olan 293.245.43 TL’dir. Dava kabul edildiğine göre hüküm altına alınan miktar üzerinden 5.007,90 TL nisbi harç alınması gerekir. Halbuki mahkemece maktu karar harcı alınmasına ve peşin harcın fazla kısmının iadesine karar verilmiştir. Bu husus yanlış olup, resen dikkate alınması gereken ve aleyhe bozma yasağının istisnası olan bir durum olmakla doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 02/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.