Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 22/3, 62, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
16.07.2015 günü saat 15:30 sıralarında, çift yönlü, çift şeritli, çift şerit çizgisi ile bölünmüş her bir güzergahtaki şerit genişliği 3.5 metre olan kenarlarında banket bulunan toplam yol platform genişliği 18 metre olan kuru asfalt yolda, meskun mahalde, sanık ..."ın sevk ve idaresindeki aracıyla otogar istikametinden şehir merkezi istikametine seyir halinde iken plakası tespit edilemeyen ve önünde seyreden aracın yavaşlaması nedeniyle araca çarpmamak için sola manevra yaparak orta bölünmüş yol şerit çizgisi üzerinden sollama yasağı bulunmasına rağmen sollama yaparak karşı şeride geçmesi sonucu kendi şeridinde seyretmekte olan ..."in sevk ve idaresindeki aracın sol ön köşe kısmına kendi aracının sağ ön köşe kısmı ile çarpması neticesinde sanığın asli kusurlu olarak ..."in ve aracında yolcu olarak bulunan ..."in basit tıbbi müdahale ile giderilemez kemik kırığı oluşacak şekilde, ..."in basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmasına neden olduğu olayda;
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, bilinçli taksir koşullarının oluşmadığına, eksik inceleme sonucu karar verildiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dairemizin yerleşik uygulamalarına göre bilinçli taksir halini oluşturan ihlali yalnızca orta refüjle bölünmüş karşı yönden gelen trafiğin şeridine geçmekten ibaret olan sanık hakkında TCK"nın 22/3. maddesinin uygulanması sırasında temel cezanın en üst sınırdan 1/2 oranında artırılmak suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 23.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.