Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2015/1400 Esas 2015/5362 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/1400
Karar No: 2015/5362
Karar Tarihi: 26.10.2015

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2015/1400 Esas 2015/5362 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalıya karşı açılan eser sözleşmesinden kaynaklanan alacak davasında, yerel mahkeme davanın kısmen kabulüne karar vermiş ve davacının alacağı dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir. Ancak gerekçeli kararda yasal faize hükmedilmemesi sebebiyle karar çelişki oluşturmuştur. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu'nun 10.04.1992 tarihli kararına göre kısa kararla gerekçeli kararın hüküm fıkralarının çelişkili olması bozma nedenidir. Bu sebeple karar bozulmuş ve diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Kararda, 6100 sayılı HMK'nın 298/2. maddesi uyarınca gerekçeli karar tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamayacağı belirtilmiştir.

15. Hukuk Dairesi 2015/1400 E. , 2015/5362 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Eskişehir 1. Asliye Hukuk Hakimliği
Tarihi :09.12.2014
Numarası :2013/161-2014/927

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan alacak istemine ilişkindir. Yerel mahkemede yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Mahkemece kısa kararda "Davanın kısmen kabulü ile 381.523,37 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine", gerekçeli kararda ise "Davanın kısmen kabulü ile 381.523,37 TL davalıdan alınarak davacı tarafa verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine" karar verilmiştir. Kısa karara göre davacının alacağının dava tarihinden itibaren yasal faizi ile tahsiline karar verilmiş iken gerekçeli kararda sadece davacının alacağının tahsiline karar verilmesi ancak dava tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmemesi çelişki oluşturmuştur. Dava tarihinde yürürlükte bulunan 6100 sayılı HMK"nın 298/2. maddesi uyarınca gerekçeli karar tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamayacağından,Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu"nun 10.04.1992 gün, 1991/7 Esas, 1992/4 Karar sayılı kararında da kısa kararla gerekçeli kararın hüküm fıkralarının çelişkili olmasının bozma nedeni olacağı kabul edildiğinden diğer yönler incelenmeksizin kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın temyiz eden davacı yüklenici yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 26.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.