Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/3303 Esas 2020/5172 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3303
Karar No: 2020/5172
Karar Tarihi: 22.10.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/3303 Esas 2020/5172 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi, bir kişinin silahlı terör örgütüne üye olma suçuyla mahkumiyetine karar verdi. Yapılan temyiz başvurusu esastan reddedildi. Temyiz talepleri reddedilmediği için işin esasına geçildi ve yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan delillerin hukuka uygun olduğu ve ileri sürülen iddia ve savunmaların eksiksiz olarak sergilendiği kanıtlandı. Temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler yetersiz olduğundan temyiz davası esastan reddedildi ve hüküm onandı. Kararda yer alan kanun maddeleri şunlardır: TCK 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK 62/1, 53/1-2-3, 58/9, 63.

16. Ceza Dairesi 2020/3303 E. , 2020/5172 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1,
TCK"nın 62/1, 53/1-2-3, 58/9, 63 maddeleri gereğince mahkumiyetine ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz taleplerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Ankara 13.
Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21 Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE 22.10.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.