Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/13805 Esas 2019/17917 Karar Sayılı İlamı

Kasten basit yaralamaya azmettirme suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 62 ve 52. maddeleri gereğince 2.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Bafra 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 09.04.2019 tarihli ve 2017/571 Esas, 2019/589 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 09.08.2019 tarihli ve 2019/9155 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 20.08.2019 tarihli ve 2019/83936 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, sanığa yüklenen basit yaralama suçunun 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 253. maddesine göre uzlaşma kapsamında kaldığı, taraflara soruşturma ve kovuşturma aşamasında uzlaşmak isteyip istemediklerinin sorulmadığı anlaşılmakla, sanık ile müşteki arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulmasının gerektiği gözetilmeden,
Kabule göre de; sanık hakkında Bafra Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 02.11.2017 tarihli iddianamede, müşteki ..."a yönelik teşebbüs aşamasında kalmış kasten yaralamaya azmettirme suçundan cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmasına rağmen, mahkemesince kasten yaralama suçunun tamamlandığı kabul edilerek sanığın buna göre cezalandırılmasına karar verildiğinin anlaşılması karşısında, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 225/1. maddesinde yer alan, "Hüküm, ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve faili hakkında verilir." ve aynı Kanun"un 226/1. maddesinde yer alan "Sanık, suçun hukukî niteliğinin değişmesinden önce haber verilip de savunmasını yapabilecek bir hâlde bulundurulmadıkça, iddianamede kanunî unsurları gösterilen suçun değindiği kanun hükmünden başkasıyla mahkûm edilemez." şeklindeki düzenlemeler de dikkate alındığında, sanığa 5237 sayılı Kanun"un 35. maddesinin uygulanmaması ihtimaline göre ek savunma hakkı verilmeden, savunma hakkını kısıtlayacak şekilde tamamlanmış kasten yaralama suçundan mahkûmiyet kararı verilemeyeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünceler yerinde görüldüğünden; Bafra 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 09.04.2019 tarihli ve 2017/571 Esas, 2019/589 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 07.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.