Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2017/247 Esas 2019/9251 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/247
Karar No: 2019/9251
Karar Tarihi: 10.10.2019

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2017/247 Esas 2019/9251 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı vekili, müvekkilinin oğlu Abdurrahman'ın sigortalı araç ile yaptığı kaza sonucu vefatı üzerine, davalının temerrüde düştüğü başvuru tarihinden itibaren ticari avans faiziyle birlikte 1.000,00 TL’lik maddi tazminatı talep etmiştir. Davalı vekili ise, sigorta şirketinin sürücüsünün kusur oranında ve poliçe limiti ile sorumlu olduğunu savunarak, hasar dosyasında yapılan hesabın davacıya ödendiğini ve temerrütten bahsedilemeyeceğini ileri sürmüştür. Mahkeme, davanın reddine karar vermiştir. Davacı vekilinin temyiz itirazları mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına göre reddedilmiştir. Kanun maddeleri: Türk Ticaret Kanunu, Türk Medeni Kanunu ve Hukuk Muhakemeleri Kanunu.

17. Hukuk Dairesi 2017/247 E. , 2019/9251 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacı vekili, davalı ... şirketine sigortalı araç ile müvekkilinin oğlu Abdurrahman"ın motosikleti ile yaptığı kaza sonrası vefatı üzerine fazlaya ilişkin hakkı saklı kalmak kaydıyla 1.000,00 TL’lik maddi tazminatı davalıların temerrüde düştüğü başvuru tarihinden itibaren ticari avans faiziyle birlikte tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, maddi tazminat talebinden doğan zarardan sigorta şirketinin sürücüsünün kusur oranında ve poliçe limiti ile sorumlu olduğunu, hasar dosyasında aktüer bilirkişiye hesap yaptırıldığı ve hesaplanan 7.331,18 TL’nin davacıya 01/06/2012 tarihinde ödendiğini, temerrütten bahsedilemeyeceğini bu nedenle davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından süresi içerisinde temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere göre davalı tarafından yapılan ödemenin tarihinin 01/06/2012, bu ödemeye istinaden Mahkemece alınan bilirkişi raporunun hesap tarihininde 01/06/2012 olduğu kabul edilerek, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına göre davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 15,20 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına 10/10/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.