Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/3447 Esas 2019/13475 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3447
Karar No: 2019/13475

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/3447 Esas 2019/13475 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçu işleyen sanık hakkında verilen mahkumiyet kararını inceleyerek, temyiz itirazlarını reddetti. Ancak sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına esas alınan bir önceki kararın, suç tarihi olan 15.03.2008 tarihinden sonra verildiği için esas alınamayacağına dikkat çekti ve kararı bozdu. Bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, çıkarılması gereken kanun maddesi ile diğer yönleri uygun olan kararın düzeltilerek onanmasına karar verildi. Kanun maddesi olarak ise, TCK'nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması kararı verildiği belirtildi.

13. Ceza Dairesi 2019/3447 E. , 2019/13475 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulamasına esas alınan Kartal 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2008/452 esas ve 2009/553 karar sayılı ilamının, davaya konu olayın suç tarihi olan 15.03.2008 tarihinden sonra 14.10.2008 tarihinde kesinleştiği, bu nedenle anılan ilamın tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarından TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.