MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının, davalı şirketin boyahanesinde, boya işçisi olarak çalıştığını, yaptığı işin 16/07/2013 tarihinde yayımlanan Sağlık Kuralları Bakımından Günde Azami Yedibuçuk Saat veya Daha Az Çalışılması Gereken İşler Hakkında Yönetmelik kapsamında kaldığını, davacının günlük 9 saat mesai yaptığını ileri sürerek fazla mesai ücreti alacağını talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, iş sağlığı ve iş güvenliği açısından kurşun, arsenik, benzen ve klorlu hidrokarbon içeren boya grubu ürünlerin davalı şirkete kabulünün yapılmadığını, davacının çalıştığı kabinin geniş ve filtreli olduğunu, düzenli olarak havalandırmasının yapıldığını, filtrelerin değiştirildiğini, davacının Yönetmeliğin kapsamına girmediğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece, toplanan kanıtlar, bilirkişi raporu ve... 2. İş Mahkemesi"nin 11/04/2016 tarih ve 2015/1294 E., 2016/362 sayılı tespit hükmüne dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar avukatları temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta, davacı, yaptığı işin 16/07/2013 tarihinde yayımlanan "Sağlık Kuralları Bakımından Günde Azami Yedibuçuk Saat veya Daha Az Çalışılması Gereken İşler Hakkındaki Yönetmelik" kapsamında kaldığını ve günde 9 saat çalıştığını ileri sürerek fazla mesai ücreti talebinde bulunmuş, Mahkemece, Dairemizin incelemesinden geçerek kesinleşen ve davacının çalıştığı işyerinin 16/07/2013 tarihinde yayımlanan Sağlık Kuralları Bakımından Günde Azami Yedibuçuk Saat veya Daha Az Çalışması Gereken İşler Hakkında Yönetmeliğin 4. maddesinin (a) bendinin 6. fıkrası kapsamında kaldığının tespitine ilişkin... 2. İş Mahkemesi"nin 11/04/2016 tarih ve 2015/1294 E., 2016/362 sayılı kararı ve bilirkişi raporundaki hesaplama esas alınarak davacının fazla mesai ücreti alacağı hüküm altına alınmıştır.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda 16/07/2013 tarihinden itibaren fazla mesai ücreti alacağı hesaplanmış ise de, bu tarihten önce aynı düzenlemeyi içeren, 15/04/2004 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanan "Sağlık Kuralları Bakımından Günde Ancak Yedibuçuk Saat veya Daha Az Çalışılması Gereken İşler Hakkında Yönetmelik" yürürlükte olduğundan, davacının alacağının 16/07/2013 tarihinden itibaren hesaplanması hatalıdır.
Mahkemece yapılacak iş, davacının hizmet süresine göre davacı ile aynı dönem çalışan tanık beyanları dikkate alınarak fazla mesai ücreti alacağının hesaplanacağı yeni bir bilirkişi raporu alınarak sonuca gidilmesidir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.