Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : 1- Sanıklar ..., ...,
...hakkında ayrı ayrı; TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK’nın 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi
2-Diğer sanıklar hakkında ayrı ayrı; TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK’nın 62, 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf
başvurusunun esastan reddi


Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
I-) Sanık ...ile sanık ... ve müdafiinin temyiz itirazlarının incelemesinde;

Ceza Muhakemesi Kanununun 298. maddesinin, “Yargıtay, süresi içinde temyiz başvurusunda bulunulmadığını, hükmün temyiz edilemez olduğunu, temyiz edenin buna hakkı olmadığını ya da temyiz dilekçesinin temyiz sebeplerini içermediğini saptarsa, temyiz istemini reddeder” şeklindeki hükmü ve 7201 sayılı Tebligat Kanununun 11/1 maddesinde yazılı olduğu üzere “vekil vasıtasıyla takip edilen işlerde tebligat vekile yapılır” hükmü karşısında;
1) Bölge Adliye Mahkemesi kararının usulüne uygun olarak sanık ...müdafiine 28.06.2018 tarihinde tebliğ edildiği, anılan kararın sanık ...ve müdafii tarafından yasal süresinde temyiz edilmediği ve hükmün kesinleştiği, sanık ...’in 15.10.2018 tarihli temyiz talepli dilekçesinin yasal süresinden sonra verildiği ve eski hale getirme isteminin de yerinde olmadığı anlaşılmakla;
2) Bölge Adliye Mahkemesi kararının 28.06.2018 tarihinde sanık ... müdafiine usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, anılan kararın sanık ... müdafii tarafından 09.07.2018 tarihinde gerekçe gösterilmeksizin temyiz edildiği, sanık ...’in ise 26.08.2019 tarihli temyiz talepli dilekçesinin yasal temyiz süresinden sonra olduğu anlaşılmakla;
Sanık ...ile sanık ... ve müdafiinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK’nın 298. maddesi uyarınca ayrı ayrı REDDİNE,
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanıklar ... ve ... müdafilerinin duruşmalı inceleme taleplerinin yasal şartları oluşmadığından CMK’nın 299. maddesi gereğince ayrı ayrı REDDİNE,
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre,
II-) Sanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısı, sanıklar müdafileri ve sanıklar ..., ..., ..., ...’in temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
Sanıklara üyelik suçundan verilen cezanın 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi ile


artırılması sırasında artırım oranının doğru uygulanmasına karşın uygulanan kanun maddesinin aynı Kanunun 5/1. maddesi olarak gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeple BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılması gerektirmeyen bu hususun 5271 sayılı CMK’nın 303/1-c maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; sanıklar hakkında hükmün ilgili fıkralarından “3713 sayılı yasanın 5. maddesi gereğince” ibarelerinin çıkartılarak yerlerine ayrı ayrı “3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi” ibarelerinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
III-) Sanıklar ..., ... ve ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümüne yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
A) Sanıklar ... ve ... bakımından;
1) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 26.09.2017 tarih, 2017/16-956 Esas ve 2017/370 sayılı kararı ile onanarak kesinleşen, Dairemizin İlk Derece Mahkemesi sıfatıyla verdiği 24.04.2017 tarih, 2015/3 Esas, 2017/3 sayılı kararında; "ByLock iletişim sisteminin FETÖ/PDY silahlı terör örgütü mensuplarının kullanmaları amacıyla oluşturulan ve münhasıran bir suç örgütünün bir kısım mensupları tarafından kullanılan bir ağ olması nedeniyle örgüt talimatı ile bu ağa dahil olunduğunun ve gizliliği sağlamak için haberleşme amacıyla kullanıldığının her türlü şüpheden uzak kesin kanaate ulaştıracak teknik verilerle tespiti halinde kişinin örgütle bağlantısını gösteren delil olacağının kabul edildiği gözetilmekle,
ByLock kullanıcısı olduğunu kabul etmeyen sanıkların, ByLock uygulamasını kullandıklarını kuşkuya yer vermeyecek şekilde teknik verilerle tespiti halinde, ByLock kullanıcısı olduklarına dair delilin atılı suçun sübutu açısından belirleyici nitelikte olması karşısında, ilgili birimlerden ayrıntılı ByLock tespit ve değerlendirme raporları ile yine sanıkların Bank Asya nezdindeki 2014 yılı öncesi dahil olmak üzere tüm hesap hareketlerine ilişkin kayıtlar dosyaya celbedilip incelenerek, gerektiğinde bu konuda bilirkişi raporu alınıp, örgüt liderinin talimatından sonra ve bu talimat doğrultusunda katılım hesabı açma, para yatırma vb. işlemlerinin bulunup bulunmadığı tesbite çalışılıp, ayrıca UYAP’ta oluşturulan örgütlü suçlar bilgi bankasında sanıklar hakkında herhangi bir beyan yahut ifade olup olmadığı araştırılıp bulunması halinde beyan ve ifadelerin onaylı örneklerinin dosya arasına getirilip CMK’nın 217. maddesi uyarınca duruşmada sanıklar ve müdafilerine okunarak, gerekirse tanık olarak dinlenildikten sonra yargılamaya devamla bir hüküm kurulması gerekirken sanıkların bylock kullanıcısı olduklarına dair yetersiz ByLock sorgu tutanaklarına dayanılarak eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Sanıklara üyelik suçundan verilen cezanın 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi ile artırılması sırasında artırım oranının doğru uygulanmasına karşın uygulanan kanun maddesinin aynı Kanunun 5/1. maddesi olarak gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,

B) Sanık ... bakımından;
UYAP ortamından alınıp dosya içine konulan nüfus kaydına göre sanık ...’in hükümden sonra, temyiz aşamasında 07.01.2019 tarihinde öldüğüne ilişkin kayıt araştırılarak TCK’nın 64/1. maddesi gereğince hukuki durumunun tayin ve takdirinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanıklar ..., ... ve ... müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sanık ... hakkında diğer yönleri incelenmeyen hüküm ile diğer sanıklar ... ve ... hakkındaki hükümlerin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, sanık ... hakkında mevcut delil durumu, yasa maddesinde öngörülen ceza miktarı ve tutuklulukta geçirilen süre dikkate alındığında tahliye talebinin reddine, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Antalya 8. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.10.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.