Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/5729 Esas 2017/1997 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : TCK.nun 81, 29, 62/1, 53/1-2-3, 63. maddeleri uyarınca 11 yıl 8 ay hapis cezası


TÜRK MİLLETİ ADINA

...’yi kasten öldürme suçundan tutuklu sanık ..."in yapılan yargılanması sonunda; Hükümlülüğüne ilişkin Adana 2. Ağır Ceza Mahkemesi"nden verilen 24.12.2015 gün ve 2015/262 esas, 2015/484 karar sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından istenilmiş sanık müdafii duruşma da talep etmiş olduğundan temyizden feragat nedeniyle temyiz talebinin reddine karar verildiğinden duruşmasız inceleme yapılmıştır dava dosyası Cumhuriyet Başsavcılığı"ndan tebliğname ile Dairemize gönderilmekle; incelendi ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Sanık ... hakkında mahkemece verilen 24.12.2015 gün ve 2015/262 esas, 2015/484 karar sayılı hüküm yasal süresi içinde 25.12.2015 tarihinde sanık müdafii tarafından temyiz edilmiş ise de sanık, 04.01.2016, 29.09.2016 ve 17.10.2016 tarihli dilekçelerle hükmü temyiz etmediğini ve onanmasını istediği ve bu tarihte 18 yaşını tamamlamış bulunduğu, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05.02.2008 tarih ve 1-9/15 sayılı Kararı uyarınca, bu talep temyiz isteminden vazgeçme olarak kabul edilmiş, CMUK.nun 317. maddesi uyarınca sanık müdafiinin temyiz talebinin REDDİNE karar verilerek,
Katılanlar vekilinin temyiz talebi ile sınırlı olarak yapılan incelemede,
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’un maktul ...’ı kasten öldürme suçunun sübutu kabul, kusurluluğu etkileyen nedenlerden tahrik ve takdiri indirim sebebinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, katılanlar vekilinin tahrik ve takdiri indirim hükmünün uygulanmaması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi,
Ancak,
Oluş ve kabule göre maktulün sanığın işlettiği tekel bayiinden parasız alkol almayı alışkanlık haline getirdiği, sanığın borcunu ödemesi hususunda kendisini uyardığı ancak olay günü maktulün buzdolabından bira alarak içmeye devam ettiği sanık kendisini engellemeye çalışınca aksi kanıtlanamayan savunmaya göre küfür ettiği, maktulün sanığın yakasından tutarak onu tekel bayinin yanındaki karanlık sokağa çağırdığı ve hakaretlerine devam ederek bıçakla sanığı bacağından yaraladığı ikinci bıçak darbesini engellemeye çalıştığı sırada sanığın bu kez elinden yaralandığı dosyada mevcut doktor raporunda sanığın el ve bacağındaki kesiklerin BTM ile giderilemeyeceğinin bildirildiği, sanık ile maktul arasında aydınlatması olmayan karanlık ve hareketli bir ortam bulunduğu, yine dosyada mevcut otopsi raporu uyarınca maktulün vücudunda batın sağ altta iliyak bölgede 1 adet kesici alet yarası bulunduğunun bildirildiği olayda sanığın imkanı varken eylemine devam etmeme şeklindeki olaydan sonraki davranışları, arada öldürmeyi gerektirecek derecede husumet bulunmaması hususları da nazara alındığında TCK.nun 87/4 maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışmasız bırakılması,
Bozmayı gerektirdiğinden, hükmün kısmen tebliğnamedeki düşünce aykırı olarak BOZULMASINA, 30/05/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.