5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/13990 Esas 2020/4639 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/13990
Karar No: 2020/4639
Karar Tarihi: 12.05.2020

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/13990 Esas 2020/4639 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği karara göre, sanık kaçak eşyalarla yakalandığı için 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçlamasıyla hüküm giymiştir. Ancak, 7242 sayılı Kanun'un yürürlüğe girmesiyle birlikte, sanık lehine düzenlemeler yapılmıştır. Buna göre, eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar indirilirken, pek hafif olması halinde üçte birine kadar düşürülür. Kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulaması olanaklı hale gelmiştir. Bu nedenle, yerel mahkeme sanık hakkında ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığını saptamalı ve sonucuna göre uygulama yapmalıdır. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyledir: 5607 sayılı Kanun'un 3/22. maddesi, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi, 7242 sayılı Kanun'un 63. maddesi, 5607 sayılı Kanun'un geçici 12. maddesi, TCK'nun 62/1. madde ve fıkrası, TCK'nun 62. maddesi ve TCK'nun 52/4. maddesi.

7. Ceza Dairesi 2016/13990 E. , 2020/4639 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, aracın müsaderesine yer olmadığına

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Gümrük İdaresi temsilcisinin temyiz istemi yönünden yapılan incelemede;
Duruşmadan haberdar olduğu halde, usulüne uygun olarak düzenlenmiş bir dilekçe ile veya duruşmada sözlü beyanda bulunarak 5271 sayılı CMK"nun 237. ve 238. maddelerine göre katılan sıfatını almayan Gümrük İdaresi"nin temyize de hakkı bulunmadığından, müşteki Gümrük İdaresi temsilcisinin vaki temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II) Sanığın temyiz istemi yönünden yapılan incelemede;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Kabule göre de;
1. Sanık hakkında takdiri indirim uygulanırken uygulama maddesi olarak TCK"nun 62/1. madde ve fıkrası yerine TCK"nun 62. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
2. Sanık hakkındaki hükmün adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin bendinde taksit aralığı belirtilmeyerek TCK"nun 52/4. maddesine aykırı davranılması,
3. Suça konu kaçak eşyaların 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi delaleti ile TCK"nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde TCK"nun 54/1. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12/05/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.