Silahlı terör örgütüne üye olma - silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte bilerek ve isteyerek yardım etme - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/1209 Esas 2020/5164 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi         2020/1209 E.  ,  2020/5164 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Van 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 24.07.2018 tarih ve 2017/126 - 2018/280 sayılı kararı
Suçlar : ... yönünden silahlı terör örgütüne üye olma, sanıklar ... ve ... yönünden silahlı terör örgütüne üye olmaksızın bilerek ve isteyerek yardım etme
Hüküm :Sanık ... yönünden TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK"nın 62, 53, 58/9, 63 maddeleri gereğince mahkumiyetine dair hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi, sanıklar ... ve ... yönünden TCK"nın 220/7 ve 314/3 maddeleri yollamasıyla 314/2, 220/7, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 62, 53, 63 maddeleri gereğince mahkumiyetlerine dair hükümlere yönelik istinaf başvurularının esastan reddi


Bölge Adliye Mahkemesince sanıklar ... ve ... yönünden kesin olarak verilen hükümlere, 24.10.2019 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan kanunun eklenen geçici 5. maddesinin 1/f bendinde belirtilen süre içinde, sanık ... yönünden ise Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm süresinde temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvurularının süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz taleplerinin reddi nedenleri bulunmadığından, işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
I-Sanık ... yönünden;
Hakkında Ödemiş Ağır Ceza Mahkemesinde silahlı terör örgütüne üye olma suçundan ceza kovuşturması devam ederken kolluk güçlerine teslim olarak ikrar içeren ifadelerinden bilahare yargılama sırasında dönen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 221. maddesinin yasal şartları bulunmadığından ve uygulanma yeri olmadığından, yerel mahkemenin takdir ve değerlendirmesinde isabetsizlik görülmemekle, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak olunmamıştır.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Tayin edilen temel cezadan 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanununun 5. maddesi uyarınca artırım yapılırken 3713 sayılı Kanunun 5. maddesinin 1. fıkrası uyarınca artırım yapıldığının belirtilmesi gerektiği gözetilmeden, uygulama maddesinin yalnızca 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi olarak gösterilmesiyle yetinilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeple BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılması gerektirmeyen bu hususun 5271 sayılı CMK"nın 303/1-c. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün A bölümünün ikinci fıkrasından “3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunu"nun 5. maddesi uyarınca” ibaresinin çıkarılarak yerine "3713 sayılı Kanunun 5. maddesinin 1. fıkrası gereğince” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II-... ve ... yönünden;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.10.2009 gün ve 2009/1-85/242 sayılı Kararında ayrıntıları açıklandığı üzere; sanıklardan birisinin savunulmasının diğer sanık yönünden savunmada zaafiyet yarattığı durumlarda menfaat uyuşmazlığı bulunduğunun kabulü gerekeceğinden, silahlı terör örgütüne üye olma suçundan yargılanan sanıkların karı koca oldukları ve aynı avukat tarafından savunulmaları nedeniyle, özellikle bölgesel sosyolojik gerçeklikler de gözetildiğinde sanık ..."in başka türlü davranma ve buna bağlı olarak samimi savunma yapma imkanının sağlanmaması nedeniyle savunması yönünden zaafiyet oluşturduğunun kabulünde zorunluluk bulunmakla, aralarında menfaat çatışması oluşan sanıkların,
ayrı ayrı müdafiiler yerine ortak müdafii tarafından savunmalarının yapılması suretiyle 1136 sayılı Avukatlık Kanununun 38/1 ve 5271 sayılı CMK’nın 152. maddelerine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükümlerin öncelikle bu sebepten dolayı CMK"nın 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Van 5. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.10.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.