Tehdit - hakaret - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/13669 Esas 2020/9904 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/13669
Karar No: 2020/9904
Karar Tarihi: 14.09.2020

Tehdit - hakaret - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/13669 Esas 2020/9904 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık hakkında tehdit, hakaret ve yaralama suçlarından mahkumiyet hükmü verilmiştir. Ancak, kararın başvuru süresi, niteliği ve suç tarihine göre dosya incelenerek bir karar verileceği belirtilmiştir. Kararda, Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi gereği, bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığı durumlarda adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresinin kabul edileceği ve tebligatın buraya yapılacağı belirtilmiştir. Kararda ayrıca, Tebligat Kanunu'nun ilgili maddelerine göre tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği vurgulanmış ve sanığın temyiz davası isteği hakkında şimdilik karar verilmeyeceği ifade edilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: Tebligat Kanunu'nun 10/2, 21/1, 21/2, 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddeleri.

4. Ceza Dairesi 2016/13669 E. , 2020/9904 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanununun 10/2. madde ve fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise mernis adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanununun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanunun 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanununun 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gözetilmeksizin, katılan ..."ın yokluğunda verilen gerekçeli kararın önce bilinen son adresine göre tebliğe çıkarıldığı ancak bu adresin kapalı olması nedeniyle tebligatın iade gelmesi üzerine mernis adresine Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre tebliğe çıkarılması gerekirken, iade gelen adresine Tebligat Kanununun 35. maddesine göre tebliğ işleminin yapıldığı ve bu nedenle de tebligatın usulsüz olduğu,
Anlaşıldığından, sanık ..."nun temyiz davası isteği hakkında şimdilik bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA ve dosyanın, adı geçen katılana tebliğ işlemi gerçekleştirildikten sonra tebliğ edildiğine dair evrak, verilmesi halinde temyiz dilekçesi de eklenmek ve EK TEBLİĞNAME DÜZENLENDİKTEN sonra Dairemize yollanılmak üzere, incelenmeksizin karar mahkemesine GERİ GÖNDERİLMESİNE, 14/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.