Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/8935 Esas 2020/7407 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8935
Karar No: 2020/7407
Karar Tarihi: 22.12.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/8935 Esas 2020/7407 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın taksirle yaralama suçundan mahkumiyetine karar verildiği belirtiliyor. Sanığın bir minibüse yönetirken sol arka tekerinin patlaması sonucu meydana gelen kazada, yolcuların basit tıbbi müdahale ile tedavi edilebilecek şekilde yaralandığı ve sanığın kusurlu olduğu tespit edilmiştir. Sanığın adli sicil kaydına göre daha önceden kasıtlı bir suçtan mahkumiyeti bulunmadığı, katılanların herhangi bir maddi zararlarının olmadığı beyanları da dikkate alınarak CMK’nın 231. maddesindeki hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumunun yeterli olmayan gerekçe ile uygulanmadığı belirtiliyor. TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağının bulunmadığının gözetilmemesi eksikliği nedeniyle kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- TCK’nın 89/4, 62, 53. maddeleri: Taksirle yaralama suçu ve hak yoksunlukları.
- Karayolları Trafik Kanununun 30/1-a, 52/1-b kuralları: Trafik kuralları.
- CMK’nın 231. maddesi: Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumu.
- 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi: Kararın bozulması durumu.

12. Ceza Dairesi 2019/8935 E. , 2020/7407 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü saat 15.25 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki minibüs ile meskun mahal dışında, bölünmüş, 3 şeritli, düz, eğimsiz, kuru, azami hız limiti 90 km/sa olan,asfalt kaplama yolda seyrederken sol arka tekerinin patlamasıyla direksiyon hakimiyetini kaybettiği, aracın sağ tarafa yattığı, kaza nedeniyle minibüste yolcu olarak bulunan katılanların basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı, kazanın meydana gelmesinde sanığın Karayolları Trafik Kanununun 30/1-a, 52/1-b kurallarını ihlal ettiği, bu nedenle asli kusurlu olduğunun tespit edildiği olayda;
Dosyaya yansıyan olumsuz bir davranışı , adli sicil kaydına göre daha önceden kasıtlı bir suçtan mahkumiyeti bulunmayan, sanık hakkında katılanların herhangi bir maddi zararlarının olmadığı beyanlarını da dikkate alınarak CMK’nın 231. maddesindeki hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumunun yeterli olmayan gerekçe ile uygulanmaması,
Kabule göre de TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağının bulunmadığının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, 22/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.