Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü saat 15.25 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki minibüs ile meskun mahal dışında, bölünmüş, 3 şeritli, düz, eğimsiz, kuru, azami hız limiti 90 km/sa olan,asfalt kaplama yolda seyrederken sol arka tekerinin patlamasıyla direksiyon hakimiyetini kaybettiği, aracın sağ tarafa yattığı, kaza nedeniyle minibüste yolcu olarak bulunan katılanların basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı, kazanın meydana gelmesinde sanığın Karayolları Trafik Kanununun 30/1-a, 52/1-b kurallarını ihlal ettiği, bu nedenle asli kusurlu olduğunun tespit edildiği olayda;
Dosyaya yansıyan olumsuz bir davranışı , adli sicil kaydına göre daha önceden kasıtlı bir suçtan mahkumiyeti bulunmayan, sanık hakkında katılanların herhangi bir maddi zararlarının olmadığı beyanlarını da dikkate alınarak CMK’nın 231. maddesindeki hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumunun yeterli olmayan gerekçe ile uygulanmaması,
Kabule göre de TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağının bulunmadığının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, 22/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.