Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/6276 Esas 2020/5157 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/6276
Karar No: 2020/5157
Karar Tarihi: 21.10.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/6276 Esas 2020/5157 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Isparta 2. Ağır Ceza Mahkemesi, bir kişinin silahlı terör örgütüne üye olma suçundan mahkumiyet kararı verdi. Ancak, bu karar Bölge Adliye Mahkemesi tarafından temyiz edildi ve kararın bozulmasına karar verildi. Yapılan incelemelerde, sanığın çocuğunu örgütsel faaliyet olarak değerlendirilemeyeceği kabul edildi. Tüm dosya kapsamı gözetilerek diğer delillerin atılı suçun sübutu için yeterli olduğu görüldü. Sanığın ByLock kullanıcısı olduğunu bildiren ayrıntılı ByLock tespit ve değerlendirme tutanağı dosyaya gelmeden karar verilmesi sonuca etkili bulunmadı. Mahkeme, sanığın temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenlerin yerinde görülmediğini belirterek temyiz davasının reddedilmesine karar verdi. Hüküm, CMK’nın 302/1. maddesi gereğince esastan reddedilerek onandı. Kararda; TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 62, 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet hükmü verildiği belirtildi.

16. Ceza Dairesi 2020/6276 E. , 2020/5157 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Isparta 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 16.10.2017 tarih ve2017/133 - 2017/135 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : İlk Derece Mahkemesi kararının CMK"nın 280/2.maddesi uyarınca kaldırılarak, sanığın TCK’nın
314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 62, 53, 58/9,63.maddeleri uyarınca mahkumiyet

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine sanığın çocuğunu örgüte müzahir okula göndermesi örgütsel faaliyet olarak değerlendirilemeyeceği kabul edilerek yapılan incelemede;
Tüm dosya kapsamı gözetilerek diğer delillerin atılı suçun sübutu için yeterli olduğu görülmekle, sanığın ByLock kullanıcısı olduğunu bildiren ayrıntılı ByLock tespit ve değerlendirme tutanağının dosyaya gelmesi beklenilmeden karar verilmesi sonuca etkili bulunmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Isparta 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.10.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.