MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı Ekonomi Bakanlığı aleyhine 14/09/2012 gününde verilen dilekçe ile rücuen alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 11/05/2016 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, indirimli tarifeden faydalanan dava dışı üçüncü kişi tarafından açılan davada kabul edilip ödenen paranın rücuen alınması ve işbu davada karar, temyiz harcı vb olarak ödenen bedelin tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, teşvik belgesi sahibi olan dava dışı bir şirkete, davalının yazısı üzerine indirimli tarife yerine normal tarife uygulanması nedeniyle dava dışı şirketin açtığı dava sonunda, normal tarife ile indirimli tarife arasındaki farkı ödemek zorunda kaldığını, bu davada aleyhine verilen hükmü temyiz etmesi nedeniyle 2.250,25 TL temyiz onama harcı, 45,00 TL temyiz posta gideri, 1.944,16 TL bakiye karar harcı, 854,50 TL temyiz karar ve başvuru harcı olmak üzere toplam 5.093,95 TL yatırdığını ve bu suretle zarara uğradığını belirterek, hem dava dışı şirkete ödediği tutarın ödemeye yol açan davalıdan rücu yolu ile alınmasını, hem de temyiz giderleri ve bakiye karar harcı miktarının ödetilmesini istemiştir.
Davalı ise, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece istemin kısmen kabulü ile 68.557,00 TL tazminatın ve 2.250,00 TL temyiz harcının davalıdan alınmasına dair verilen 07/07/2014 tarihli ilk karar, Dairemizin 08/12/2015 tarih, 2014/16429 esas, 2015/14342 karar sayılı ilamı ile “...davacı, hükmün kesinleşmesine kadar yapılan icra giderleri ve avukatlık ücretini de davalıdan isteyebilir. Mahkemece bu giderlere hükmedilmemiş olması doğru görülmemiş, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir” şeklindeki gerekçe ile bozulmuştur.
Mahkemece bozma ilamına uyularak, davanın kabulü ile 78.975,04 TL tazminatın, 2.250,00 TL temyiz harcının ve 2.843,95 TL temyiz posta gideri, bakiye karar harcı, temyiz karar ve başvuru harcının davalıdan alınmasına karar verilmiştir.
Davacı aleyhine ticaret mahkemesinde dava açılmasına ve bu itibarla davacının o davada masraf yapmasına davalının eyleminin sebep olduğu belirtilerek, bakiye karar harcı, temyiz karar ve başvuru harcı, temyiz posta gideri ve temyiz harcı talep edilmiştir. Davacı aleyhine açılan davanın kabulüne karar verilmiş ve davacının temyizi üzerine karar Yargıtay 19. Hukuk Dairesi tarafından onanarak kesinleşmiş ve davacının temyizinin haksız olduğu anlaşılmıştır. Ancak yatırılan bu harçlar yargılama gideri olup, ilgili dosyada karara bağlandığından, rücu alacağının içerisinde kabul edilemez ve ayrı bir dava konusu yapılamaz. Ancak, 07/07/2014 tarihli kararla 2.250,00 TL miktarındaki temyiz harcının davalıdan alınmasına karar verilmiş, karar davalı tarafından temyiz edilmiş ve verilen bozma ilamında davalının tüm temyiz itirazlarının reddine karar verilmiş olup, mahkemece verilen ilk kararda hükmedilen istemin bu bölümü kesinleşmiştir.
Şu halde, mahkemece bakiye karar harcı, temyiz posta gideri, temyiz karar ve başvuru harcı olarak toplam 2.843,95 TL miktarındaki istemin bu bölümünün reddi gerekirken yazılı şekilde kabulüne karar verilmiş olması doğru görülmemiş, bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, davalının öteki temyiz itirazlarının yukarıda (1) nolu bentte gösterilen nedenlerle reddine 08/05/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.