Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/743 Esas 2017/3894 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/743
Karar No: 2017/3894
Karar Tarihi: 21.09.2017

Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/743 Esas 2017/3894 Karar Sayılı İlamı

Özet:

5. Ceza Dairesi tarafından verilen 2015/743 E. ve 2017/3894 K. sayılı kararda, sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarından mahkumiyet hükmü kurulduğu belirtiliyor. Sanığın, katılana ve kolluğa yönelik hakaretleri, tanıkların ifadeleriyle de teyit edilmiş. Mahkemenin takdir ve kanaatinde isabetsizlik görülmeyerek, TCK'nın 58/3. maddesi gereğince mükerrir sanık hakkında adli sicil kaydına uygun olarak hapis cezası verilmesi gerektiği vurgulanıyor. Ancak, hakaret suçu yönünden verilen adli para cezası hakkında TCK'nın 50/2. maddesine aykırı davranıldığı, hüküm fıkrasının düzeltilerek onanması gerektiği belirtiliyor. Kararda detaylı olarak bahsedilen kanun maddeleri ise TCK'nın 58/3, 125/1 ve 50/2. maddeleri olarak açıklanıyor.

5. Ceza Dairesi 2015/743 E. , 2017/3894 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Katılan ..."in aşamalarda değişmeyen istikrarlı beyanlarında sanığın kendisine hakaret ettiğini ifade ettiği, tanık ..."nın da kolluktaki ifadesinde sanığın katılana hakaret ettiğini beyan etmesi ve kamu görevlisine direnme suçundan mahkumiyet hükmü kurulması nazara alındığında, mahkemenin mahkumiyet yönünde oluşan takdir ve kanaatinde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamede bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiş, TCK"nın 58/3. maddesinin "Tekerrür halinde, sonraki suça ilişkin kanun maddesinde seçimlik olarak hapis cezası ile adli para cezası öngörülmüşse, hapis cezasına hükmolunur." hükmü gereği adli sicil kaydına nazaran mükerrir sanık hakkında hakaret suçu yönünden TCK"nın 125/1. maddesinin seçimlik ceza öngörmesi ve hapis cezasının seçilmesi halinde artık seçenek yaptırım olarak adli para cezasına çevrilemeyeceğinin gözetilmeyerek TCK"nın 50/2. madddesine aykırı davranılması ise karşı temyiz olmadığından bozma sebebi sayılmamış, 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca hükmolunan adli paza cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrilemeyeceğinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün bulunmuş, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığa sonuç olarak her iki suçtan da adli para cezası verilmesine, 5275 sayılı Kanunun 108. maddesine göre sadece hapis cezaları yönünden mükerrirlere özgü infaz rejiminin söz konusu olmasına rağmen uygulama imkanı olmayan TCK"nın 58. maddesinin tatbikine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık vasisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasının tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin (I-9.) ve (II-9.) bentlerinin tümüyle çıkartılması suretiyle eleştirilen hususlar dışında sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/09/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.