14. Ceza Dairesi Esas No: 2018/4099 Karar No: 2018/6350 Karar Tarihi: 30.10.2018
Çocuğun basit cinsel istismarı iki kez - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/4099 Esas 2018/6350 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık çocuğa karşı sarkıntılık suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hüküm reddedilmiştir. Karar 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun çeşitli maddelerine dayandırılmıştır. Bu maddeler arasında 288, 294 ve 289 sayılabilir. 288 ve 294, yargılama sürecine ilişkin düzenlemeleri içerirken, 289 kesin hukuka aykırılık nedenlerini sıralamaktadır. Ayrıca, sanığın çocuğa karşı yaptığı eylemler 6545 sayılı Kanun'un yürürlüğe girdiği tarihten önce işlenmiştir ve bu nedenle hüküm kanuna aykırı kabul edilmiştir.
14. Ceza Dairesi 2018/4099 E. , 2018/6350 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı (iki kez), kişiyi hürriyetinden yoksun kılma HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair Ordu 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 18.07.2017 gün ve 2016/164 Esas, 2017/161 Karar sayılı hükümlere ilişkin istinaf başvurusunun mağdure ...."ye yönelik çocuğun basit cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümler açısından esastan reddine, mağdure ...."ya yönelik çocuğun basit cinsel istismarı suçundan kurulan hüküm bakımından ise kabulüyle hükmün kaldırılarak sanığın sarkıntılık suretiyle çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, 5271 sayılı CMK"nın 299/1. maddesi gereğince takdiren duruşmasız yapılan incelemede gereği düşünüldü: Sanık hakkında katılan mağdure ...."ya yönelik çocuğun basit cinsel istismarı ve katılan mağdure ...."ye yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde; 5271 sayılı CMK"nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile sanık ... müdafii, katılan Bakanlık vekili ile katılan mağdureler vekillerinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde mağdure ...."ye yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine ve mağdure ...."ya yönelik çocuğun basit cinsel stismarı suçundan kurulan hükme ilişkin istinaf başvurusunun kabulü ile hükmün kaldırılarak sanığın sarkıntılık suretiyle çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkûmiyetine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık ... müdafii, katılan Bakanlık vekili ile katılan mağdureler vekillerinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK"nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükümlerin ONANMASINA, Sanık hakkında katılan mağdure ...."ye yönelik çocuğun basit cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince; Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiri ile anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen katılan mağdure .... vekili ile katılan Bakanlık vekilinin tüm temyiz itirazları ile sanık ... müdafiin sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak; İlk derece mahkemesince sanığın, mağdure ...."ye yönelik eylemlerinin 2014 yılı yaz aylarında işlendiği kabul edilmekle birlikte 6545 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 28.06.2014 tarihinden sonra anılan eylemlerin gerçekleştiğinin ne şekilde tespit edildiği belirtilmeden, 5271 sayılı CMK"nın 230/1-b. maddesine uygun düşmeyen yazılı gerekçeyle hüküm kurulması neticesinde aynı Kanunun 289/1-g. maddesine muhalefet edilmesi, Kanuna aykırı, sanık ile müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 19.12.2017 gün ve 2017/2735 Esas, 2017/1999 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, 30.10.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.